Mercyful Fate
Szczegóły
Opis
Ten wybitny zespół powstał w Kopenhadze na początku lat osiemdziesiątych, torując drogę dla Metalliki i Slayera z jednej strony, a dla Morbid Angel i Emperor z drugiej. Ale choć tak wielu się nimi inspirowało, nikt nie podrobił unikalnego stylu Mercyful Fate, zawartego w kruchej równowadze pomiędzy siłą gitarowych riffów Hanka Shermanna a wokalną brawurą i teatralnym zacięciem Kinga Diamonda. "Melissa" i "Don’t Break the Oath" do dziś pozostają niedoścignionymi wzorami muzyki w służbie mroku, choć żaden z późniejszych albumów tej legendy metalu ujmy jej nie przynosi.
Historia Mercyful Fate
Często w życiu zdarza się, że koniec jednego jest początkiem drugiego. Ma to odzwierciedlenie zwłaszcza w muzyce, gdzie często rozpad jednego zespołu powoduje powstanie nowego. Nie inaczej było w 1981 roku w Kopenhadze. W tym roku bowiem, znany raczej dość wąskiemu gronu słuchaczy zespół Brats dokonał swojego żywota. Powód był dość klasyczny. Członkowie kapeli chcieli zmienić nieco format muzyczny, zacząć grać nieco cięższą muzykę, ostrzejszą. Młodzi adepci sztuki metalowej przygotowali więc odpowiedni materiał i przedstawili go swojemu wydawcy. Odpowiedź była jednoznaczna: nic z tego!
Nie była to przesadnie zachęcająca reakcja, więc wokalista King Diamond i gitarzysta Hank Shermann postanowili opuścić zespół i utworzyć zupełnie nowy. Do ekipy dołączył również Ole Beich, były basista grupy Rock Nalle, ale zbyt długo w niej nie pozostał. Zastąpił go Timi Hansen, a skład uzupełnili także gitarzysta Michael Denner (z którym Diamond i Shermann pracowali już w czasach Brats) oraz perkusista Kim Ruzz. W trakcie trwania zawieruchy, związanej z ustalaniem stałego składu, trwały już pierwsze nagrania.
Rok 1982 był rokiem w którym młodzi Duńczycy wydali swój pierwszy mini-album, nazwany tak samo jak zespół - "Mercyful Fate". Już sama okładka nagrania, prezentująca satanistyczną symbolikę, zwiastowała, że 4 kawałki będą ociekały ostrym, gitarowym graniem. Zachęceni całkiem niezłym odbiorem, muzycy zakasali rękawy i rozpoczęli kolejne próby. Rezultatem był pierwszy, pełnoprawny album. Wydana pod koniec 1983 roku płyta "Melissa" zebrała znakomite recenzje i do dziś uznawana jest przez wielu muzyków black metalowych za jedną ze swoich inspiracji. Zespół kontynuował przyjętą wcześniej okultystyczną tematykę, która stała się w zasadzie znakiem rozpoznawczym kapeli.
Nie minęło wiele czasu i po serii koncertów na terenie Europy Zachodniej (podczas których grali na festiwalach obok Metalliki, Twisted Sister czy Motorhead), Mercyful Fate wydało kolejne nagranie. Drugi album studyjny pod tytułem "Don't Break the Oath" wydany został pod koniec 1984 roku i zebrał jeszcze lepsze recenzje od poprzednika. Dzięki temu, przed kapelą otworzyły się wrota to "ziemi obiecanej" - Stanów Zjednoczonych. Zespół występował tam jako support legendarnej, brytyjskiej grupy Motorhead. Przez dwa miesiące koncertowania, dali się poznać jako piewcy ostrego, bezkompromisowego grania, co przysporzyło im mnóstwo fanów na całym świecie.
Rozstania i powroty
Niestety, "miesiąc miodowy" nie trwał długo. W roku 1985 doszło do tarć w zespole. Gitarzysta i jeden z założycieli - Hank Shermann chciał pójść w nieco bardziej komercyjne granie, charyzmatyczny wokalista King Diamond natomiast chciał trzymać się starych zasad i grać tak jak dotychczas. W ten sposób zespół się rozpadł. King Diamond, Michael Denner oraz Tim Hansen założyli zespół, który nazwali po prostu King Diamond.
Ten, jakby to ująć, stan rozpadu, trwał długo, bo do roku 1992. W trakcie tej przerwy, wydawca Roadrunner Records cały czas wydawał przeróżne kompilacje zawierające kawałki Mercyful Fate, natomiast King Diamond grało w najlepsze. Po siedmiu latach niebytu jednak, Diamond, Shermann, Denner i Hansen postanowili przywrócić uśpionego giganta do życia. perkusistę Kima Ruzza zastąpił natomiast Morten Nielsen. W takim składzie nagrana została płyta "In the Shadows". Wydany w 1993 roku album okazał się być kolejny sukcesem grupy - udało się udanie przypomnieć słuchaczom, a także zadowolić recenzentów. Niedługo potem wydano kolejny mini-album, nazwany "The Bell Witch". Tym razem oceny były dość średnie, a w międzyczasie doszło do kilku przetasowań w składzie grupy. Nielsena zastąpił Snowy Shaw, a Timego Hansena - Sharlee D'Angelo. Pierwszą połowę lat 90. zakończono ciepło przyjętym, wydanym w 1994 albumem "Time", na którym, dla odmiany, poza tematami związanymi z horrorem i okultyzmem, doszła jeszcze inspiracja prozą H.P. Lovecrafta.
Lata 90. były dla członków Mercyful Fate niezwykle owocne. Już w 1996 roku wydana została następna partia utworów, tym razem pod tytułem "Into the Uknown". Oceny nadal były wysokie i generalnie nie było na co narzekać, ale brakowało już tego efektu "WOW", który towarzyszył pierwszym wydaniom z lat 80. Dodatkowo, niemal za każdym powrotem do studia, dochodziło do mniejszych lub większych rotacji w składzie. Wyżej wymieniony piąty album studyjny był nagrywany już z nowym perkusistą - Bjarne Holmem. Już po jego nagraniu, zespół opuścił wieloletni gitarzysta - Michael Denner. Na jego miejsce skoczył Mike Wead i to z nim na pokładzie, w 1998 stworzone zostało szóste wydawnictwo - "Dead Again".
Rok 1999 okazał się być kolejnym przełomem. Wydany został siódmy album - tym razem nazwany po prostu "9". Samo nagranie nie okazało się przesadnym sukcesem - ot było poprawnie. Niestety, wkrótce po jego wydaniu, grupa zawiesiła swoją działalność, a poszczególni członkowie zajęli się swoimi projektami. W 2008 roku dosłownie na chwilę muzycy wrócili do studia. Powód okazał się dość prozaiczny - konieczne było ponowne nagranie dwóch utworów, które miały się znaleźć w soundtracku popularnej grze "Guitar Hero". Do chwilowego powrotu doszło również w 2011 roku, tym razem na potrzeby koncertu z okazji trzydziestolecia legendarnej grupy Metallica.
Stan zawieszenia utrzymywał się do 2019 roku. Wówczas to doszło do kolejnego pojednania w ramach którego zespół zagrał kilka koncertów latem 2020 roku. Powrót miał miejsce w składzie: Diamond, Shermann, Holm, Wead oraz nowy członek - Joey Vera na gitarze basowej. Dodatkowo, również w roku 2020 pojawiła się wspaniała informacja dla wszystkich fanów mocnego grania - Shermann przyznał, że kapela ma przygotowane 6-7 kawałków, które mogłyby znaleźć się na pierwszym studyjnym albumie Mercyful Fate od lat. Wstępnie mówi się o wydaniu w 2023 roku.
Dyskografia Mercyful Fate
- 1982 - "Mercyful Fate" (EP)
- 1983 - "Melissa" (LP)
- 1984 - "Don't Break the Oath" (LP)
- 1993 - "In the Shadows" (LP)
- 1994 - "The Bell Witch" (EP)
- 1994 - "Time" (LP)
- 1996 - "Into the Unknown"(LP)
- 1998 - "Dead Again" (LP)
- 1999 - "9" (LP)
Obecny skład
- Kim "King Diamond" Petersen (wokal)
- Rene "Hank Shermann" Krolmark (gitara)
- Mikael "Mike Wead" Wikstrom (gitara)
- Charles "Sharlee D'Angelo" Andreason (bas)
- Bjarne "Bob Lance" Holm (perkusja)
Zobacz innych artystów Mystic Festival: Judas Priest, Saxon, Opeth, Mayhem, Mastodon, Killing Joke, Vader, Decapitated, Baroness, Materia, Code Orange, Bleed From Within, Heilung, Katatonia, Kvelertak, The Raven Age, Mgła, Tribulation, Dopelord, Motanka
Wydarzenia
Brak aktualnych wydarzeń