OMD

OMD (Orchestral Manoeuvres in the Dark) to utworzona w 1978 roku w Wirral brytyjska grupa muzyczna. Dobrze znany polskim słuchaczom zespół specjalizuje się w tworzeniu muzyki elektronicznej i eksperymentalnej, disco oraz synth-pop.

W OMD występują Andy McCluskey (wokal, gitara basowa, instrumenty klawiszowe), Paul Humphreys (wokal i instrumenty klawiszowe), Martin Cooper (saksofon i instrumenty klawiszowe) oraz Stuart Kershaw (perkusja). W przeszłości w brytyjskim zespole występowali też Malcolm Holmes, Dave Hughes, Michael Douglas, Graham Weir, Neil Weir, Phil Coxon, Nigel Ipinson, Lloyd Massett oraz Abe Juckes.

Współpraca z wydawnictwami muzycznymi

Grupa istnieje na rynku od 1978 roku, więc w tym czasie zdążyła już współpracować z wieloma znanymi wydawnictwami muzycznymi. W tej grupie znalazły się wytwórnie Virgin Records, Factory Records, Epic Records, 100%, Bright Antenna, White Noise Records czy też DinDisc Records.

Zawieszenie działalności i powrót na scenę

W muzyce nie wszystko jest kolorowe, dlatego też w pewnym momencie w zespole zaczęły się pojawiać drobne problemy, które z czasem przekształciły się w poważniejsze zgrzyty. Poskutkowało to zawieszeniem działalności zespołu w 1996 roku, jednak artyści zdecydowali się powrócić do wspólnego nagrywania w roku 2006.

Albumy studyjne i utwory

Kiedy powstał pierwszy album studyjny od zespołu OMD? Miało to miejsce w 1980 roku, a muzycy zatytułowali go „Orchestral Manoeuvres in the Dark”. Znalazły się na nim takie utwory, jak: „Electricity”, „Messages” czy też „Red Frame/White Light”. Kolejne krążki i utwory zespołu OMD prezentują się następująco:

• „Organisation” – 1980 – m.in. z numerami „Enola Gay” oraz „The More I See You”,
• „Architecture & Morality” – 1981 – „Souvenir”, „Joan of Arc”,
• „Dazzle Ships” – 1983 – „Genetic Engineering”, „Telegraph”,
• „Junk Culture” – 1984 – „Tesla Girls”, „Locomotion”, „Never Turn Away”, „Talking Loud and Clear”,
• „Crush” – 1985 – „So In Love”, „Secret”, „La Femme Accident”,
• „The Pacific Age” – 1986 – „(Forever) Live and Die”, „Shame”, „We Love You”,
• „Sugar Tax” – 1991 – „Sailing On The Seven Seas”, „Pandora’s Box”, „Then You Turn Away”, „Call My Name”,
• „Liberator” – 1993 – „Stand Above Me”, „Everyday”, „Sunday Morning”,
• „Universal” – 1996 – „Universal”, „Walking on the Milky Way”,
• „History of Modern” – 2010 – „If You Want It”, „Sister Marie Says”,
• „English Electric” – 2013 – „Metroland”, „Night Cafe”,
• „The Punishment of Luxury” – 2017 – „Isotype”, „Robot Man”, „Art Eats Art”,
• „Bauhaus Staircase” – 2023 – „Anthropocene”, „Where We Started”, „Kleptocracy”, „Healing”.

Popularność i koncerty

Ogromną popularność zespół zaczął zdobywać już w 1980 roku, a jej szczyt przypadł prawdopodobnie na lata 1981-1982. Później o brytyjskiej grupie było już głośno praktycznie na całym świecie, a szczególnie w Wielkiej Brytanii, Kanadzie, Australii, Holandii, Hiszpanii, Nowej Zelandii, Polsce, Szwajcarii, Szwecji czy też Stanach Zjednoczonych.

Jak widać osiągnięcie spektakularnego sukcesu nie zajęło zespołowi OMD zbyt dużo czasu. Muzycy wystąpili już m.in. w Warszawie, Sopocie, Łodzi, Brukseli, Amsterdamie, Pradze, Krakowie, Gdańsku, Kopenhadze, Goteborgu, Sztokholmie, Oslo, Anaheim, Leeds oraz Barcelonie.