MONO

Zespół MONO (stylizowane jako MONO) powstał w 1999 roku w Tokio. Obecny skład to:

• Takaakira „Taka” Goto – gitara, glockenspiel
• Hideki „Yoda” Suematsu – gitara, glockenspiel
• Tamaki Kunishi – gitara basowa, gitara, piano, glockenspiel
• Dahm Majuri Cipolla – perkusja (od 2018)

Poprzedni perkusista, Yasunori Takada, był zasłużonym członkiem zespołu do 2017 roku.

Styl muzyczny i inspiracje

• MONO tworzy instrumentalne pejzaże dźwiękowe – część post‑rock, część współczesna muzyka klasyczna.
• Cechuje ich budowanie utworów od subtelnych melodii do wybuchowych crescendo – dzięki czemu ich kompozycje wywołują głębokie emocje (wiele słuchaczy łapie się na… łzy).
• Inspiracje sięgają od Sonic Youth i My Bloody Valentine do Beethovena, Ennio Morricone i Henryka Góreckiego – co daje im oryginalny, ponadgatunkowy charakter.

Dyskografia – co warto znać?

Albumy studyjne (12):

1. Under the Pipal Tree (2001) – debiut, uznany za klasyk post-rocka
2. One Step More and You Die (2002) – potwierdził ich potencjał
3. Walking Cloud... (2004) – nagrany z legendarnym Steve Albiniem 
4. You Are There (2006)
5. Hymn to the Immortal Wind (2009) – pełen orkiestralnych aranżacji, bardzo emocjonalny 
6. For My Parents (2012) – refleksyjny i dojrzały
   7–9. The Last Dawn/Rays of Darkness (2014), Requiem for Hell (2016) 
7. Nowhere Now Here (2019)
8. Pilgrimage of the Soul (2021)
9. OATH (2024) – najnowszy album, wydany z okazji 25‑lecia zespołu 

EP‑ki: Hey, You (2000), Heaven Vol.1‑3 (2022–2024) – coroczne świąteczne wydawnictwa.

Występy i działalność

• Intensywna trasa koncertowa od początku – grają na wszystkich kontynentach .
• Współpraca z orkiestrami – np. Wordless Music Orchestra (Holy Ground, Hymn...).
• Regularnie współpracują z producentem Steve Albini – od 2004, a także na debiutanckich płytach.

Dlaczego warto posłuchać MONO?

• Unikalna moc emocjonalnej budowy utworów: od ciszy do potężnych wybuchów dźwiękowych .
• Bogate orkiestralne brzmienia w połączeniu z gitarowym noise’em – klasyka i nowoczesność w harmonii.
• Duża i zaangażowana publiczność – entuzjastyczne reakcje na żywo, słuchacze porównują do Mogwai czy Explosions in the Sky.