Krzysztof Kowalewski

Krzysztof Kowalewski (1937-2021) był wybitnym polskim aktorem filmowym, telewizyjnym, teatralnym i radiowym. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie w roku 1960, a następnie jej wieloletni wykładowca.

Rozwój kariery Krzysztofa Kowalewskiego

Krzysztof Kowalewski znany jest z licznych ról komediowych. W roku 1960 zadebiutował rolą filmową w „Krzyżakach” Aleksanda Forda. Na deskach teatralnych debiutował rok później na scenie Teatru Dramatycznego w Warszawie. Współpracował z teatrami: Klasycznym, Dramatycznym, Polskim, Studenckim Teatrem Satyryków STS, Teatrem Rozmaitości oraz Teatrem Kwadrat.

Od 1977 roku jest aktorem Teatru Współczesnego w Warszawie, gdzie obecnie występuje w spektaklu „Najdroższy” Francisa Vebera w reżyserii Wojciecha Adamczyka. W roku 1999 za rolę Pana Jourdain w przedstawieniu „Mieszczanin szlachcicem” Molière‘a otrzymał Tytuł Komedianta Roku w rankingu dziennika Rzeczpospolita. W roku 2009 uhonorowany Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis“. W Teatrze 6. piętro w Warszawie wraz z Piotrem Fronczewskim zagra tytułową rolę w spektaklu SŁONECZNI CHŁOPCY Neila Simona w reżyserii legendarnej Olgi Lipińskiej.

Szerokiej publiczności znany jest przede wszystkim z ponad stu dwudziestu ról filmowych i telewizyjnych, spośród których nie można nie wymienić kreacji aktorskich w filmach Stanisława Barei. W „Nie ma róży bez ognia” (1974) zagrał milicjanta, dwa lata później w „Brunecie wieczorową porą” wcielił się w postać Michała Romana. W roku 1977 w „Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz?” grał dyrektora „Pol-Pimu” Tadeusza Krzakoskiego, natomiast w „Misiu” (1981) – Jana Hochwandera, kierownika produkcji filmu „Ostatnia paróweczka hrabiego Barry Kenta”. Krzysztof Kowalewski to także niezapomniana rola Jana Onufrego Zagłoby w „Ogniem i mieczem” Henryka Sienkiewicza w reż. Jerzego Hoffmana czy Major Borewicz w „Karierze Nikosia Dyzmy” Jacka Bromskiego.

Krzysztof Kowalewski w słuchowiskach radiowych 

Krzysztof Kowalewski to także jeden z najbardziej rozpoznawalnych głosów słuchowisk radiowych oraz dubbingów filmowych. Od lat związany jest z Teatrem Polskiego Radia, w którym zagrał ponad tysiąc ról. Radiosłuchacze pokochali go za przyczyną głównej roli w słuchowisku „Kocham pana, panie Sułku”, które na antenie Programu Trzeciego Polskiego Radia emitowane było przez ponad dwadzieścia siedem lat. 29 lutego 2012 roku, niedługo przed jubileuszem siedemdziesięciopięciolecia urodzin aktora, Program Trzeci Polskiego Radia zorganizował benefis Krzysztofa Kowalewskiego. Wydarzenie było emitowane na żywo na antenie rozgłośni.