Diary Of Dreams

Diary of Dreams to utworzona w 1989 roku niemiecka grupa muzyczna, specjalizująca się w bardzo zróżnicowanym repertuarze – m.in. rocku, rocku gotyckim, post-punku, darkwave oraz electro-industrial.

Styl & kilka informacji

Warto wiedzieć, że muzyczny styl zespołu Diary of Dreams opiera się głównie na mrocznych, lecz czasami dynamicznych kawałkach. Dużo w nich mocnych i elektronicznych brzmień oraz tematyki egzystencjalnej. Czołową postacią tego projektu jest Adrian Hates (wokal i gitara rytmiczna), chociaż na przestrzeni wielu lat ważne role odegrali w nim również (lub nadal odgrywają) tacy artyści, jak: Torben Wendt, Gaun:A, Taste, D.N.S., Felix „Flex” Gerlach, Alistair Kane, Lil’K, Christian Berghoff, Kean Sanders, Ray:X, Felix Wunderer, Dejan Nikolic czy też Hilger Tintel. Zespół współpracował już m.in. z wydawnictwem Accesion Records.

Albumy wydane do 2008 roku

Niemiecka grupa od pierwszych dni swojego istnienia na muzycznym rynku zaczęła działać bardzo aktywnie. W związku z tym do 2008 roku wydała następujące albumy:

• „Cholymelan” (1994) – z kawałkami „Ein Wiegenlied”, „Shattered Disguise”, „And Silence Still Remains” czy też „Cholymelan”,
• „End of Flowers” (1996) – „Victimized”, „End of Flowers”, „Oblivion”, „Scars of Greed”, „Willow”,
• „Bird Without Wings” (1997) – „Stimulation”, „June”, „Aphelion”, „Legends”,
• „Psychoma?” (1998) – „Drop Dead”, „Never!Land”, „Tranceformation Baby”,
• „One of 18 Angels” (2000) – „Mankind”, „Winter Souls”, „Babylon”, „Colorblind”,
• „Freak Perfume” (2002) – „Traum:A”, „Chrysalis”, „Play God!”,
• „PaniK Manifesto” (2002, EP) – „Panik?”, „Soul Stripper”, „Drama”, „Sin Skinner”,
• „Nigredo” (2004) – „Dead Letter”, „Reign of Chaos”, „Kindrom”, „Portrait of a Cynic”, „Charma Sleeper”,
• „Menschfeind” (2005, EP) – „Haus der Stille”, „Killers”, „Treibsand”,
• „Nekrolog 43” (2007) – „The Plague”, „Nekrolog 43”, „Matching Lives”, „Tears of Joy”.

Regularność zachowana na wysokim poziomie – prawda? Już w tym okresie grupa cieszyła się sporą popularnością w Niemczech, Belgii, Holandii, Austrii, Francji czy też Polsce.

Pozostałe krążki

Po 2008 roku niemiecki zespół działał równie aktywnie, dzięki czemu fani nie musieli sięgać wyłącznie do starszych albumów, lecz mogli cieszyć się nowymi krążkami od ulubionej kapeli rockowej. Mowa o takich płytach, jak:

• „If” (2009) – z numerami „The Wedding”, „Poison Breed”, „The Colors of Grey” czy też „Odyssey Asylum”,
• „Ego:X” (2011) – „Undividable”, „Lebenslang”, „Grey the Blue”, „Immerdar”,
• „The Anatomy of Silence” (2012, album kompilacyjny),
• „Elegies in Darkness” (2014) – „A Dark Embrace”, „Dogs of War”, „Malum”,
• „Grau im Licht” (2015) – „Sinferno”, „Krank”, „Die My Phobia”, „Endless Nights”,
• „Hell in Eden” (2017) – „Decipher Me”, „Hell in Eden”, „Perfect Halo”, „Listen and Scream”, „Epicon”,
• „Melancholin” (2023) – „The Secret”, „Viva La Bestia”, „My Distant Light”, „Beyond the Void”,
• „Under a Timeless Spell” (2024, z Filharmonią Lipską, album akustyczny) – „Hiding Rivers”, „Butterfly:Dance!”, „The Valley”, „She and Her Darkness”.

Koncerty

Doskonale czująca się w rocku gotyckim kapela koncertowała już m.in. w Pradze, Lipsku, Wiedniu, Monachium, Hamburgu, Berlinie, Stuttgarcie, Helsinkach, Oberhausen, Paryżu czy też Ostendzie. Niemiecki zespół pojawił się też w Polsce – choćby w Bolkowie.