Plácido Domingo

Plácido Domingo, a właściwie José Plácido Domingo Embil, to jeden z najwybitniejszych śpiewaków operowych wszech czasów. Urodził się 21 stycznia 1941 roku w Madrycie, lecz wychowywał się w Meksyku, dokąd jego rodzice – śpiewacy zarzuelowi – przenieśli się z Hiszpanii. Karierę rozpoczął jako tenor, ale z biegiem lat przeszedł do partii barytonowych, zyskując uznanie w obu rejestrach.

Kariera sceniczna

Zadebiutował na scenie operowej w latach 60., a już w 1968 roku rozpoczął wieloletnią współpracę z Metropolitan Opera, gdzie wystąpił więcej razy niż jakikolwiek inny artysta. Śpiewał na największych scenach świata: La Scala w Mediolanie, Covent Garden w Londynie, Festiwal w Salzburgu, Wiedeńska Staatsoper, Opera Paryska i wiele innych.

Repertuar i transformacja wokalna

Zasłynął jako tenor dramatyczny w takich rolach jak:

• Otello (Verdi)
• Don José (Carmen)
• Cavaradossi (Tosca)
• Canio (Pajace)
• Hoffmann (Opowieści Hoffmanna)

W późniejszym okresie rozpoczął nowy rozdział kariery jako baryton, wykonując m.in. partie Simon Boccanegra, Rigoletto, Macbeth czy Germont.

Działalność poza operą

Oprócz kariery solowej Domingo zasłynął jako członek projektu Trzej Tenorzy (wraz z Lucianem Pavarottim i José Carrerasem). Ich wspólny występ podczas Mistrzostw Świata w 1990 roku przeszedł do historii jako najbardziej komercyjnie udany koncert muzyki klasycznej.

Nagrał również utwory crossoverowe, jak np. Perhaps Love z Johnem Denverem, dzięki czemu dotarł do szerszej, niekoniecznie operowej publiczności.

Dyrekcja i edukacja

Pełnił funkcję dyrektora artystycznego oper w Waszyngtonie i Los Angeles. W 1993 roku założył prestiżowy konkurs Operalia, który stał się trampoliną do kariery dla wielu młodych śpiewaków.

Nagrody i uznanie

Laureat 12 nagród Grammy, w tym Latin Grammy. Odznaczony licznymi tytułami honorowymi – m.in. hiszpańskim Orderem Izabeli Katolickiej, francuskim Legią Honorową, Medalem Wolności w USA, brytyjskim KBE. Otrzymał także honorowe obywatelstwa wielu miast oraz tytuły doktora honoris causa prestiżowych uczelni.