Piotr Gąsowski

Absolwent Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w W arszawie (1986). Debiutował w 1987 roku w stołecznym Teatrze Komedia w sztuce Stefana Friedmanna „W naszym domu straszy” w reżyserii Tomasza Grochoczyńskiego. W latach 1986-1989 pracował w zespole aktorskim Komedii, a w okresie 1989-1994 w Teatrze Nowym w Warszawie, grając m.in. w „Paradach” Jana Potockiego w reżyserii Andrzeja Staszczyka, „Choince u Iwanowów” Aleksandra Wwiedenskiego w reżyserii Waldemara Zawodzińskiego i w spektaklach Adama Hanuszkiewicza ( „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego, „Ubu Król” Alfreda Jarry, „Cząber z Gombra” według Witolda Gombrowicza).

Występował też na deskach warszawskich teatrów: Ateneum (w „Słomkowym kapeluszu” Eugène’a Labiche’a w reżyserii Krzysztofa Zaleskiego, 1992), Roma (w „Sztukmistrzu z Lublina” Isaaka Bashewisa Singera w reżyserii Jana Szurmieja, 1994), Scena Prezentacje (w „Łysej śpiewaczce” Eugène’a Ionesco w reżyserii Romualda Szejdy , 1996), jak też Rampy (w „Criminale Tango” Wojciecha Młynarskiego w reżyserii autora, 1997), Dramatycznego (w „Adam Mickiewicz śmieszy , tumani, przestrasza” według Mickiewicza w reżyserii Piotra Cieślaka, 1998), Syreny (w „Bożyszczu kobiet” Neila Simona w reżyserii Cezarego Morawskiego, 2007), Bajki (w „Scenach dla dorosłych, czyli Sztuce kochania” Zbigniewa Książka w reżyserii Krzysztofa Jasińskiego, 2008) i Capitolu (w „Nigdy nie zakocham się” Cezarego Harasimowicza w reżyserii Grzegorza Chrapkiewicza, 2009). W Komedii zagrał także w „Chicago” Johna Kandera w reżyserii Krzysztofa Jasińskiego (2002) oraz w „Biznesie” Johna Chapmana i Jeremy’ego Lloyda w reżyserii Jerzego Bończaka (2004). Z nany jest z ról w Teatrze Telewizji, gdzie wystąpił m.in. w „Dunii” według „Zbrodni i kary” Fiodora Dostojewskiego w reżyserii Leszka Wosiewicza (1993), „Racji głodowej” Jerzego Niemczuka w reżyserii Sylwestra Chęcińskiego (1995), w spektaklu „Ketchup Schroedera” Domana Nowakowskiego w reżyserii Filipa Zylbera (1997), w „Uczonych białogłowach” Molière’a w reżyserii Andrzeja Barańskiego (1997) czy w „Psie ogrodnika” Lopego de Vegi w reżyserii Jacka Gąsiorowskiego (1999). Grał w wielu filmach fabularnych, m.in. w „Rozmowach kontrolowanych” Sylwestra Chęcińskiego (1991), „Pierścionku z orłem w koronie” Andrzeja Wajdy (1992), „Balandze” Łukasza Wylężałka (1993), „Czterdziestolatku dwadzieścia lat później” Jerzego Gruzy (1993), w „Nic śmiesznego” Marka Koterskiego (1995), „Za co?” Jerzego Kawalerowicza (1995), „Barze Atlantic” Janusza Majewskiego (1996), „Billboardzie” Łukasza Zadrzyńskiego (1998), „Złocie dezerterów” Majewskiego (1998), „Odlotowych wakacjach” Marka Pietraka (1999), „Zamianie” Konrada Aksinowicza (2009).

Jego popularność ugruntowały role w serialach telewizyjnych „Dom”, „WOW”, „Szpital na peryferiach”, „Daleko od noszy” czy „Hela w opałach”. Przez wiele lat występował też w programach Zbigniewa Górnego „Gala piosenki biesiadnej”, wielokrotnie był gospodarzem cyklicznych programów telewizyjnych „KOT”, „Kalambury, Dubidu”, a od kilku lat wraz z Katarzyną Skrzynecką jest gospodarzem największego show na polskim rynku medialnym, „Tańca z gwiazdami”. Od piętnastu lat z Hanną Śleszyńską, Robertem Rozmusem i Wojciechem Kaletą tworzy formację kabaretowo estradową „Tercet czyli kwartet”. Laureat m.in. I Nagrody XIII Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu (1992, wraz z Robertem Rozmusem) i Nagrody Aktorskiej XIV Ogólnopolskiego Festiwalu Komedii TALIA (2010).