Pasja według św. Marka
W XX wieku sensacją stała się Pasja wg św. Łukasza Krzysztofa Pendereckiego, a później kolejne próby znalezienia dla niej nowych środków wyrazu – np. przez Arvo Pärta (1982), który nawiązał do klimatu średniowiecznej medytacji lub twórców wielokulturowego i ekumenicznego projektu zrealizowanego z inspiracji Akademii Bachowskiej w Stuttgarcie w 250. rocznicę urodzin lipskiego kantora (2000) przez Sofię Gubajdulinę, Osvalda Golijowa, Wolfganga Rihma i Tan’a Dun.
Dzieło Pawła Mykietyna stanowi propozycję stylistyczną i ekspresyjną całkowicie odrębną, chociaż także sięga do tekstu biblijnego z opisem ostatnich godzin życia Chrystusa – do Ewangelii wg św. Marka (a ponadto do proroctw z Księgi Izajasza). Tematem dzieła jest nie tylko męka Chrystusa, ale także cierpienie jako takie, wpisane w egzystencję człowieka. Posługując się zasadą kolażu, kompozytor nieustannie zaskakuje słuchacza różnorodnością użytych technik. Sięga zarówno do tradycji, jak i do sonorystyki, do technik mikrotonowych oraz tzw. muzyki konkretnej, a nawet do rocka, a zatem muzyki powszechnie kojarzonej z rozrywką.
Wyjątkowo intensywnie i szeroko wykorzystany został zasób wokalnych środków ekspresji. Klasyczny śpiew sąsiaduje tu z naturalnymi odgłosami emocji, z melorecytacją, Sprechgesangiem i dramatyczną teatralną deklamacją.
Marek Moś – dyrygent Kameraliści NOSPR, Aukso Orkiestra Kameralna Miasta Tychy pod dyrekcją Marka Mosia, Zespół Śpiewaków Miasta Katowice Camerata Silesia, Anna Szostak (przygotowanie chóru), Jasnogórski Chór Chłopięco-Męski Pueri Claromontani, Jarosław Jasiura (przygotowanie chóru) Urszula Kryger – śpiew Katarzyna Moś – głos biały Maciej Stuhr – recytator
