Polska Sieć Tańca

Kup bilety na wyjątkowe wydarzenia  w poznańskiej Słodowni +3. Polska Sieć Tańca prezentuje: 

18 października  

- Śmierć. Ćwiczenia i wariacje. 

- Total

25 października 

- Archipelag

 

Śmierć. Ćwiczenia i wariacje
Śmierć jest doświadczeniem, które nie może być opowiedziane. Renata Piotrowska-Auffret usiłuje zainscenizować spotkanie ze śmiercią, gromadzi różne scenariusze, składające się na performatywny dyptyk, podróżuje przez wieki (nie)doświadczania śmierci i korzysta z ich artystycznych, kulturowych i społecznych reprezentacji. Kreuje wielokrotne spotkanie ze śmiercią, wciągając ją w choreografię jak nieuchwytną partnerkę.
Spektakl „Śmierć. Ćwiczenia i wariacje” został wybrany do Aerowaves Twenty 17.

 

Total
Spekulowanie o wirtuozerii tanecznej może opierać się na doświadczeniu, ale niekoniecznie daje się empirycznie sprawdzić. Celem takiej spekulacji jest osiągnięcie określonego obrazu wirtuozerii tanecznej poprzez wykorzystanie przewidywalnych zmian ekonomicznych, politycznych i metahumanistycznych. Cechą charakterystyczną spekulacji o wirtuozerii tanecznej jest podejmowanie ryzyka w budowaniu radykalnych scenariuszy dotyczących polityki pragnień.

 

Archipelag

Pierwszy spektakl Kuźmińskiego dla Teatru Tańca Caro to złożony z okruchów wspomnień kalejdoskop obrazów, który ukazuje człowieka zawieszonego w przestrzeni, gdzie czas nie płynie linearnie. Powracające i pozornie niezwiązane ze sobą sceny nawiązują do współczesnego, fragmentarycznego świata, którego wirtualne i rzeczywiste sfery zlewają się między sobą.

Pięcioro tancerzy tworzy obraz rodziny, ukazanej w ponadczasowym ujęciu. Sceniczne postaci, każda ze swoją historią i pragnieniami, poruszają się w surrealistycznej przestrzeni zamieszkałej na stałe jedynie przez meble I ubrania – doskonałe nośniki czasu i pamięci.Ukazani na przemian w ruchu i zawieszeniu bohaterowie stają się częścią archipelagu wspomnień, który stopniowo wyłania się jako obrazy na długo zapadający w pamięć widza.

Choreograf w konsekwentny ukazuje osamotnienie jednostki poprzez zamierzony brak dotyku fizycznego między aktorami. Często wykorzystywane przez niego wyraziste, barwne obrazy sceniczne potęgują wrażenie przemieszczania się aktorów w przestrzeni. Twórca kontrastuje to jednak z momentami zawieszenia, w których człowiek ukazany jest w zwolnionym tempie, albo wręcz w boleśnie przedłużonym bezruchu. Fragmentaryczność kompozycji, egzystencjalna tematyka oraz nawiązania do filozofii XXI w. ( w tym wypadku koncepcja time-image Gillesa Deleuze’a ) składają się na stopniowo wyłaniający się styl Macieja Kuźmińskiego.

 

 

Polska Sieć Tańca bilety dostępne na eBilet.pl