Polska Orkiestra Sinfonia Iuventus

Zapraszamy na inauguracyjny koncert symfoniczny, który odbędzie się 14 września w Studiu Koncertowym Polskiego Radia. Inauguracyjny Koncert Symfoniczny bilety już dostępne.

 

Inauguracyjny koncert zacznie się od żywej i błyskotliwej, ciekawie instrumentowanej Uwertury na orkiestrę Antoniego Szałowskiego, jednego z wielu polskich uczniów znanej artystki Nadii Boulanger, wielbiącej szczególnie stylistyce neoklasycznej – obecnej też w tym utworze.

 

Premiera V Symfonii Dmitrija Szostakowicza pod batutą Mrawińskiego w 1937 roku została nagrodzona aż półgodzinną owacją. Odtąd należała do szczególnie uwielbianych dzieł autora, choć okoliczności jej powstania są smutne – w najbardziej ponurym okresie dziejów ZSRR autor popadł w niełaskę władzy, nielubiany za swoje rzekomo „formalistyczne” kompozycje i zmuszony do muzycznej ekspiacji – odpowiedzią była właśnie Piąta. Czy kompromisy zaszkodziły temu twórcy?

 

Mimo zarzutów pewnego eklektyzmu skala talentu Szostakowicza przesądziła o trwałym powodzeniu tej symfonii, a jej neomahlerowska potęga i ekspresja porusza do dziś. W dodatku autor z właściwą sobie przekorą „zakodował” w tym dziele kilka elementów polemizujących ze stalinowską władzą, na przykład autocytat z własnej pieśni do słów Puszkina, mówiących o „barbarzyńcy, zamalowującym czarną farbą obraz geniusza” – co stanowiło czytelną tylko dla nielicznych aluzję do cenzury oraz nieustannej presji na artystów. Innym, bardziej osobistym symbolem jest muzyczne odwołanie do sławnej Habanery z opery Carmen Bizeta – jednak nie o samą operę tu chodziło. To pełne gorzkiej ironii nawiązanie do Eleny Konstantinowskiej, która odrzuciła jego uczucia i związała się ze znanym sowieckim operatorem filmowym i dokumentalistą, Romanem Karmenem.

 

Także o pokolenie młodszy od Szostakowicza Alfred Schnittke miał wiele trudności, jakie piętrzyło przed ambitnym twórcą życie w ZSRR – choć nie przyjmował postawy jawnie dysydenckiej, bywał traktowany z nieufnością (przez pewien czas obejmował go na przykład zakaz podróży na Zachód), z uwagi na powikłane pochodzenie z rodziny rosyjsko-niemiecko-żydowskiej oraz muzyczny język, nieprzystający do urzędniczych wyobrażeń o poprawnej „muzyce radzieckiej”. Uznawany dziś jest za ważnego prekursora i przedstawiciela muzycznego postmodernizmu, a jego I Concerto grosso z 1977 należy do sztandarowych dzieł tego nurtu, łącząc w sposób bardzo dowcipny (ale nie prześmiewczy) elementy neo- czy postbarokowe ze współczesnymi. Skomponowane dla pary świetnych skrzypków, Gidona Kremera i Tatiany Grindenko, przyniosło autorowi wielką popularność na Zachodzie.

 

Wieczór inaugurujący nowy sezon Polskiej Orkiestry Sinfonia Iuventus im. Jerzego Semkowa, z udziałem Marcina Markowicza i Jakuba Jakowicza jako solistów, zostanie poprowadzony przez Nicolae Moldoveanu, cenionego rumuńskiego dyrygenta mieszkającego obecnie w Szwajcarii i czynnego na wielu filharmonicznych estradach i operowych scenach świata.

\oprac. Piotr Maculewicz\

Wykonawcy  i program koncertu symfonicznego

Marcin Markowicz | skrzypce

Jakub Jakowicz | skrzypce

Polska Orkiestra Sinfonia Iuventus im. Jerzego Semkowa

Nicolae Moldoveanu | dyrygent

 

w programie:

Antoni Szałowski Uwertura na orkiestrę

Alfred Schnittke I Concerto grosso

Dymitr Szostakowicz V Symfonia d-moll op. 47