Życie seksualne dzikich

Bilety na „Życie seksualne Dzikich” już dostępne! To projekt teatralny realizowany przez Krzysztofa Garbaczewskiego i Marcina Cecko na motywach legendarnego tekstu antropologicznego Bronisława Malinowskiego oraz jego dzienników na deskach NOWEGO Teatru!

Pionierskie dzieło antropologiczne nie doczekało się jak dotąd swojego spełnienia na terytorium artystycznym. Nie chodzi o inscenizowanie zapisków antropologa, ale o skonfrontowanie się z jego obserwacjami i odniesienie ich do naszej wrażliwości, dzisiejszych sfer tabu i zakazów erotycznych.

 

Reżyseria: Krzysztof Garbaczewski
Scenariusz, dramaturgia: Marcin Cecko
Koncepcja Wyspy: Aleksandra Wasilkowska
Muzyka: Jan Duszyński
Kostiumy: Ania Kuczyńska / Andrzej Sobolewski
Konsultacje choreograficzne: Claude Bardouil
Asystent reżysera: Liubov Gorobiuk

 

Koncepcję migrującego terytorium Dzikich oraz instalację „Czarnej Wyspy” przygotowała Aleksandra Wasilkowska w oparciu o błędy zawarte w mapach. „Czarna Wyspa” zmienia swoją topografię i położenie w zależności od zachowań zamieszkujących ją nie-ludzi stając się tym samym dziewiątym aktorem - maszyną.

Antropologia, stosunkowo młoda dyscyplina naukowa, buduje swoje status quo na Innym, Obcym lub, jak nazywali to prekursorzy antropologii Dzikim, będącym fascynacją, ale i odniesieniem negatywnym rozwijającej się europejskiej kultury masowej i informacyjnej XX wieku. Jednak, jak pokazała praktyka, opis i analiza Dzikich mają wysoką cenę - pierwotne plemiona po pierwszym kontakcie zapadają na liczne choroby i wymierają. Jak napisał Baudrillard „Paradoksem antropologii jest to, że zabija przedmiot swojego badania”. Europa na początku XX wieku potrzebowała figury Dzikiego, by utrzymać swoją tożsamość i upewnić się co do słuszności obranego kierunku rozwoju cywilizacji. Czy dzisiaj możemy tę słuszność potwierdzić? I gdzie możemy ulokować figurę Dzikiego?

Bronisław Malinowski dwukrotnie odegrał wielką rolę w kształtowaniu światowej antropologii. Najpierw, jako niestrudzony naukowiec rozwinął metodę badań terenowych oraz koncepcję funkcjonalizmu. Jego monografie szokowały szczegółowością i zrozumieniem świata obcych kultur. Później wydany pośmiertnie „Dziennik w ścisłym znaczeniu tego wyrazu” wstrząsnął podstawami etnologii. Obiektywny opis Malinowskiego okazał się wypreparowaną narracją, dzienniki zdradziły demony, które Malinowskiego nie opuściły nigdy: rasizm, samotność, europocentryczność.

 

„Życie seksualne Dzikich” to trzecia premiera realizowana wspólnie z Marcinem Cecko jako autorem adaptacji i dramaturgiem. Marcin Cecko, performer i poeta, współautor „Manifestu Neolingwistycznego” - szeroko komentowanego głosu młodych literatów definiującego na nowo twórczość słowną w kontekście mediów elektronicznych, copyleftu i perfomatyki; w swoich działaniach tekstualnych zderza odległe rejestry językowe: dyskurs naukowy, pierwotny język dźwięków, poezję, metaforykę informatyczną, fizjologię oraz język science-fiction.

Krzysztof Garbaczewski z grupą odważnych, bezkompromisowych aktorów podąża tropem otwartego algorytmu teatralnego zainstalowanego na niezwykłej postaci Malinowskiego, konfrontując go z postkolonialną świadomością i wizją możliwego społeczeństwa przyszłości. Dzicy badani przez Malinowskiego to futurystyczne plemię, które odkryło swoją pierwotność poprzez radykalne użycie nowoczesnych technologii sieciowych. „Życie…” to fantazja o dzikich dzieciach przyszłości, dla których najbliższą naturą jest krzem, nanorurki węglowe, a wiatr zamiast liści kołysze zbiorami danych.

Celem projektu jest przybliżenie dzieła Malinowskiego poprzez dyskurs artystyczny, a nie naukowy. Chodzi o przyjrzenie mu się i analizę przy pomocy środków teatralnych i wizualnych. Zbadanie, jak jego śmiałe tezy funkcjonują w cywilizacji starszej o kilkadziesiąt intensywnych lat rozwoju. Stworzenie języka dialogu z tekstem sprzed kilkudziesięciu lat, niezwykle intensywnych dla rozwoju cywilizacji i stworzenie nowej możliwości funkcjonowania „dzikiego” we współczesnym społeczeństwie. Efektem ma być wypracowanie oryginalnej poetyki teatralnej i postawienie pytania o miejsce "dzikiego" w ponowoczesnej rzeczywistości. Zamysł jest ze swej natury „dziki”, sytuujący działanie Krzysztofa Garbaczewskiego w obrębie kontrkultury.

Jednocześnie zadaniem projektu teatralnego jest ujawnienie ciemnych stron pracy Malinowskiego i jego stosunku do przedmiotu badań, szczegółowo opisanych w dziennikach antropologa.