Weronika Szczawińska

Jest reżyserką, dramaturżką, kulturoznawczynią, performerką i nauczycielką. Na swoim koncie ma wiele sztuk teatralnych, w których brała udział jako aktorka, reżyserka, dramaturżka oraz odpowiadała za opracowania tekstów. 

Uczyła się na Międzywydziałowych Indywidualnych Studiach Humanistycznych na Uniwersytecie Warszawskim. Obroniła doktorat w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk. Studiowała także reżyserię w Akademii Teatralnej w Warszawie. Jest adiunktką na Wydziale Wiedzy o Teatrze w Akademii Teatralnej w Warszawie.

Na scenie zadebiutowała w 2005 roku jako aktorka w sztuce „Hamlet” w reżyserii Piotra Borowskiego w Studium Teatralnym w Warszawie. Jako reżyserka zaczęła się spełniać w 2007 roku, kiedy to współpracowała z Adamem Wojtyszko i Wawrzyńcem Kostrzewskim przy sztuce „Wyzwolenie – próby” w Teatrze Polskim w Warszawie. 

Jako reżyserka jest znana z takich spektakli, jak m.in.:

• „Jackie. Śmierć i księżniczka” (2008 rok, Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie),
• „Białe małżeństwo” (2010 rok, reż. Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach),
• „Artyści prowincjonalni” (2013 rok, Teatr Powszechny w Łodzi),
• „Niewidzialny chłopiec” (2015 rok, Teatr Współczesny we Wrocławiu),
• „Komuna paryska” (2017 rok, Teatr Polski w Bydgoszczy),
• „Rozmowa o drzewach” (2019 rok, Teatr Komuna w Warszawie, grała w nim również jako aktorka),
• „Po prostu” (2019 rok, Instytut Sztuk Performatywnych w Warszawie, odpowiadała również za koncepcję i adaptację),
• „Onko” (2021 rok, Teatr Rozmaitości w Warszawie, odpowiadała również za scenariusz oraz grała w nim jako aktorka),
• „Klub” (2021 rok, Akademia Teatralna w Warszawie, odpowiadała także za scenariusz),
• „Słowo las znaczy świat” (2021 rok, Akademia Sztuk Teatralnych w Krakowie, filia we Wrocławiu, odpowiadała również za scenariusz, a reżyserem był także Piotr Wawer),
• „Czas porzucenia” (2022 rok, Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie).

Jest autorką takich spektakli, jak:

• „Kamasutra. Studium przyjemności” (z Bartoszem Frąckowiakiem),
• „Komuny Paryskiej” (z Agnieszką Jakimiak),
• „Onka” (z Sebastianem Pawlakiem i Piotrem Wawrem),
• „W pustyni i w puszczy z Sienkiewicza i innych” (z Bartoszem Frąckowiakiem),
• „Źle ma się kraj” (z Mateuszem Pakułą).

Weronika Szczawińska – nagrody

W swojej karierze otrzymała takie nagrody, jak m.in.:

• II Nagrodę za sztukę „Zemsta” podczas 1. Koszalińskich Konfrontacji Młodych „m-teatr” (2010 rok),
• Nagrodę Marszałka Województwa Dolnośląskiego w kategorii „Najlepsza dramaturgia” za sztukę „W pustyni i w puszczy z Sienkiewicza i innych” (2012 rok),
• Nagrodę Jury Społecznego za sztukę „Jak być kochaną” podczas Festiwalu Sztuki Reżyserskiej Interpretacje (2012 rok),
• Nagrodę Rady Miasta Szczecin za sztukę „Klub” podczas 56. Przeglądu Teatrów Małych Form KONTRAPUNKT (2022 rok).