G-Easy

G-Eazy to naprawdę Gerald Earl Gillum, Kalifornijczyk z pochodzenia, absolwent uniwersytetu w Nowym Orleanie i coraz jaśniej świecąca gwiazda światowego hip hopu.

Pierwszy znaczący materiał G-Eazy’ego ukazał się w 2011. Był to mixtape „The Endless Summer”. Przełom przyszedł rok później - dwie znaczące trasy po Stanach oraz wydanie debiutanckiego albumu „Must Be Nice" - materiału wypuszczonego do sieci bez wsparcia dużej wytwórni, co nie przeszkodziło mu wylądować na trzecim miejscu hip-hopowej listy iTunes! Kolejne miesiące G-Eazy poświęcił na koncertowanie – otwierał m.in. gigantyczną trasę koncertową Lil Wayne’a. Mniej więcej w tym samym czasie w sieci zaczęły pojawiać się pierwsze single z powstającego albumu – „These Things Happen”, wydanego ostatecznie w czerwcu 2014 roku. Płyta pokryła się złotem, a utwory w rodzaju „I Mean It” czy „Lotta That” stały się radiowymi przebojami. 

Był to jednak tylko przedsmak prawdziwego sukcesu, który nadszedł jesienią ubiegłego roku wraz z premierą singla „Me, Myself & I”. To kwintesencja stylu G-Eazy’ego rozdarcie między popularnością a potrzebą zniknięcia, euforia i melancholia w jednym. Trzecia płyta G-Eazy’ego, „When It’s Dark Out” pełna była detali z jego życia, niekoniecznie takich, którymi chętnie dzielisz się z milionami słuchaczy. Ale to właśnie szczerość i to „rozdwojenie osobowości” tak dobrze działa na fanów artysty. Fanów, których stale przybywa. 

G-Eazy w jednym z utworów nazwał się „najlepszym białym raperem od czasów tego z tlenionymi włosami”. Czy jest w tym tylko typowa dla hip hopu rywalizacja słowna, a  może jednak jest coś na rzeczy?