Emilia Krakowska

Znana z takich produkcji, jak m.in. „Brzezina”, „E=mc2”, „Ziemia obiecana” oraz „Brunet wieczorową porą”. Laureatka kilku nagród za rolę w filmie „Chłopi”. W latach 80. XX wieku była członkinią Narodowej Rady Kultury. 

Emilia Krakowska urodziła się 20 lutego 1940 roku w Poznaniu. W 1963 roku została absolwentką Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. W swojej karierze była związana z wieloma teatrami:

• Powszechnym w Warszawie (lata 1964-1968),
• Narodowym w Warszawie (lata 1968-1978),
• Współczesnym w Warszawie (lata 1978-1985),
• Rozmaitości w Warszawie (lata 1985-1991),
• Powszechnym w Radomiu (2008 rok),
• Komedia we Wrocławiu,
• Dramatycznym w Białymstoku,
• Nowym w Słupsku,
• OCH-Teatrem w Warszawie.

Była jedną z aktorek, które nie bojkotowały sceny polskiej po wprowadzeniu stanu wojennego w 1981 roku.

Emilia Krakowska – role teatralne

Na scenie zadebiutowała w 1963 roku jako Prostytutka 3 w „Operze za 3 grosze” reżyserowanej przez Aleksandra Bardiniego w PWST w Warszawie. W swojej karierze grała w ok. 50 spektaklach, takich jak m.in.:

• „Wesele” jako Panna Młoda (1963 rok, reż. Adam Hanuszkiewicz, Teatr Powszechny w Warszawie),
• „Chłopi” jako Jagna (1966 rok, reż. Krystyna Berwińska, Wanda Wróblewska, Teatr Ziemi Mazowieckiej w Warszawie),
• „Nie-boska komedia” jako Duch (1969 rok, reż. Adam Hanuszkiewicz, Teatr Narodowy w Warszawie),
• „Letnicy” jako Warwara Michajłowna (1976 rok, reż. Janusz Nyczak, Teatr Nowy w Poznaniu),
• „Umrzeć ze śmiechu” jako Emilia (1980 rok, reż. Krzysztof Rościszewski, Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie),
• „Kobieta” jako Porpuazja (1980 rok, reż. Maciej Englert, Teatr Współczesny w Warszawie),
• „Żabusia” jako Helena (1986 rok, reż. Józef Słotwiński, Teatr Rozmaitości w Warszawie),
• „Usta przewrotne” jako Helena (1994 rok, reż. Grzegorz Skurski, Teatr im. Adama Mickiewicza w Częstochowie),
• „Polaków życie seksualne” (2000 rok, reż. Andrzej Zaorski, Teatr Syrena w Warszawie),
• „Ja, córka Rasputina” jako Maria Rasputina (2004 rok, reż. Sylwester Biraga, Teatr 2. Strefa w Warszawie),
• „Klan wdów” jako Róża (2005 rok, reż. Ewa Marcinkówna, Teatr Dramatyczny w Białymstoku),
• „Klan wdów” jako Róża (2006 rok, reż. Julia Wernio, Nowy Teatr w Słupsku),
• „Przyjazne dusze” jako Anioł Stróż (2007 rok, reż. Paweł Okoński, Wrocławski Teatr Komedia),
• „Wizyta starszej pani” jako Klara Zachanassian (2008 rok, reż. Katarzyna Deszcz, Teatr Powszechny w Radomiu),
• „8 kobiet” jako Starsza Pani (2019 rok, reż. Adam Sajnuk, OCH-Teatr w Warszawie),
• „Aleja Zasłużonych” jako Matka (2020 rok, reż. Krystyna Janda, Teatr Polonia w Warszawie).

W Teatrze Telewizji zadebiutowała w 1963 roku w „Estradzie wiosennej” reżyserowanej przez Adama Hanuszkiewicza. Do tej pory zagrała w przeszło 30 spektaklach. Za to w Teatrze Polskiego Radia pierwszy raz wystąpiła trzy lata później w sztuce „Dancing w kwaterze Hitlera” reżyserowanej przez Edwarda Płaczka. Na swoim koncie ma niemal 100 ról w słuchowiskach tego rodzaju.

Emilia Krakowska – role ekranowe

Na ekranie zadebiutowała w 1964 roku jako dziewczyna w budce telefonicznej w filmie „Pingwin”. Jej najważniejsze role ekranowe to:

• Jagna Paczesiówna (Borynowa) w „Chłopach”, 
• Malina w „Brzezinie”,
• Teresa, żona Zygmunta Jaskólskiego w „Hazardzistach”,
• Alina Kubacka, kierowniczka Domu Pracy Twórczej „Muza” w „Jak to się robi”,
• Krystyna w „nie zaznasz spokoju”,
• Wanda Jakowicz w „Bez znieczulenia”,
• Babcia Wanda w „Ciele”,
• nauczycielka oprowadzająca dzieci po muzeum w „Brunecie wieczorową porą”,
• Wanda w „E=mc2”,
• siostra panny młodej w „Weselu”.

Emilia Krakowska – nagrody i wyróżnienia

Swoją pierwszą nagrodę otrzymała w 1973 roku za rolę Jagny w „Chłopach”. Była to Nagroda Komitetu do spraw Radia i Telewizji. Oprócz niej otrzymała także:

• nagrodę czytelników „Nadodrza”, „Sztandaru młodych”, „Gazety Zielonogórskiej” i „Ekranu” za tę samą rolę (1974 rok),
• nagrodę „Gwiazda Filmowego Sezonu” podczas Lubuskiego Lata Filmowego za tę samą rolę (Łagów, 1974 rok),
• Złote Grono (1974 rok),
• Złoty Krzyż Zasługi (1984 rok),
• „Zasłużony Działacz Kultury” (1987 rok),
• Laur Sceny Na Piętrze w Poznaniu (2001 rok),
• Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2008 rok),
• Nagrodę Sekcji Polskiej AICT, czyli Nagrodę im. Ireny Solskiej za całokształt osiągnięć artystycznych (Warszawa, 2013 rok).