Ty Segall

Ty Segall to urodzony 8 czerwca 1987 roku w Stanach Zjednoczonych multiinstrumentalista, autor tekstów, producent muzyczny oraz wokalista. Znany zarówno z działalności solowej, jak i zespołowej.

Segall zyskał sporą popularność m.in. ze względu na swoją solidną pracę. Wydał już kilkanaście albumów studyjnych, które zaliczają się do takich gatunków muzycznych, jak: indie rock, punk rock, garage rock, noise rock, blues, folk czy też nawet heavy metal. Świetnie gra na perkusji, gitarze basowej oraz instrumentach klawiszowych.

Muzyczna twórczość w latach 2008-2016

Kiedy Ty Segall wydał debiutancki album studyjny? Zrobił to już w 2008 roku i nazwał go „Ty Segall”. Na płycie znalazło się dwanaście kawałków (m.in. „Go Home” oraz „Don’t Do It”). Nieco bardziej pracowity był rok 2009, ponieważ muzyczne środowisko zostało wtedy obdarowane dwoma krążkami:

• „Lemons” – z utworami „Drop Out Boogie”, „Lovely One” czy też „Can’t Talk”,
• „Reverse Shark Attack” (wraz z nim płytę stworzył Mikal Cronin) – „High School”, „Ramona”, „Bikini Babes”.

Na tym się nie skończyło, gdyż już w 2010 roku Segall wypuścił krążek „Melted”, na którym znalazły się numery „Sad Fuzz”, „Girlfriend” czy też „My Sunshine”. Do końca 2016 roku amerykański artysta opublikował jeszcze siedem płyt:

• „Goodbye Bread” (2011) – utwory „My Head Explodes”, „The Floor”, „I Am With You”, „Fine”,
• „Slaughterhouse” (2012 – z Ty Segall Band) – „Oh Mary”, „Muscle Man”, „The Tongue”,
• „Twins” (2012) – „Thank God For Sinners”, „They Told Me Too”, „Who Are You”,
• „Hair” (2012 – z White Fence) – „Crybaby”, „Scissor People”, „Tongues”,
• „Sleeper” (2013) – „The Keepers”, „Crazy”, „Sweet C.C.”,
• „Manipulator” (2014) – „The Singer”, „It’s Over”, „Mister Main”, „The Hand”,
• „Emotional Mugger” (2016) – „Californian Hills”, „Mandy Cream”, „Candy Sam”.

Działalność od roku 2017

Czy po roku 2016 imponująca regularność w wydawaniu kolejnych albumów studyjnych znacząco się obniżyła? Niekoniecznie, ponieważ Ty Segall publikował następne płyty, które zachwyciły najbardziej wymagających fanów szeroko pojętego rocka. Wśród nich znalazły się takie tytuły, jak:

• „Ty Segall” (2017) – z numerami „Break a Guitar”, „Orange Color Queen” czy też „Papers”,
• „Freedom’s Goblin” (2018) – „I’m Free”, „Prison”, „The Main Pretender”, „Shoot You Up”, „Meaning”,
• „Joy” (2018 – z White Fence) – „Body Behavior”, „Good Boy”, „Room Conector”,
• „First Taste” (2019) – „Ice Plant”, „I Sing Them”, „Lone Cowboys”,
• „Harmonizer” (2021) – „Learning”, „Erased”, „Whisper”, „Waxman”,
• „Hello, Hi” (2022) – „Good Morning”, „Looking At You”, „Don’t Lie”,
• „Three Bells” (2024) – „The Bell”, „I Hear”, „Void”, „Wait”, „Reflections”, „My Best Friend”, „My Room”, „Watcher”, „Hi Dee Dee”.

Koncerty

Ty Segall bardzo ceni sobie bliski kontakt z fanami, dlatego też sporo koncertuje. Na jego muzycznej trasie znalazły się m.in. takie miasta, jak: San Francisco, Los Angeles, Londyn, Detroit, Milwaukee, Wellington, Atlanta, Seattle, Boston, Toronto, Denver, Paryż, Nimes, Dallas, Nashville, Saint-Malo czy też Chicago.