Top lista najważniejszych momentów w karierze Igi Świątek

2018: triumf juniorek na Wimbledonie

Turniejem “założycielskim” dla Igi było zwycięstwo w juniorskim Wimbledonie w 2018 r. Polka w finale turnieju pokonała Leonie Kühn i – jak sama mówiła po tym sukcesie – w jej karierze wszystko się zmieniło. “Do Wimbledonu mam duży sentyment. Wygranie tego turnieju było dla mnie wielką rzeczą. To nadal jest coś niesamowitego – mówiła rok po wygranej w wywiadzie dla ITF Świątek. – Od tamtej pory wszystko się zmieniło. Jestem silniejsza mentalnie. Rozwijam się cały czas i sporo się uczę. Moim celem na ten rok jest zdobywanie doświadczeń. Grałam już w szlemach, więc czuję się gotowa na Wimbledon” – mówiła wówczas nastolatka, dla której – jak się okazało po latach – londyński turniej i trawa nie były zbyt przyjazne przez długi czas.

2019: pierwszy finał WTA i wejście do Top 50

Rok po juniorskim sukcesie Świątek na dobre wkroczyła do świata seniorek. To właśnie w tamtym roku przyszła mistrzyni po raz pierwszy zameldowała się w finale turnieju WTA – Samsung Open.

W tym meczu nasza reprezentantka nie miała jeszcze powodów do pełni szczęścia, ponieważ przegrała decydującą rozgrywkę z Poloną Hercog, której uległa 3:6, 6:3, 3:6. To jednak był początek, a nasza zawodniczka na dobre wówczas zadomowiła się w pierwszej “pięćdziesiątce” najlepszych tenisistek świata – mając zaledwie 18 lat.

2020: narodziny królowej “mączki” – Świątek wygrywa pierwszy Roland Garros

Jeszcze w trakcie pandemii, z obostrzeniami “covidowymi” i w nietypowym terminie, Iga Świątek po raz pierwszy zadziwiła świat i skupiła na sobie uwagę najważniejszych ludzi tenisowego środowiska. 19-latka niespodziewanie wygrywa swój pierwszy seniorski Szlem – Roland Garros. Krytycy uważali wówczas, że to przypadek, wynik faktu, iż dominująca w tamtych latach Ash Barty nie wystąpiła w Paryżu. Nikt jednak nie przypuszczał, że to dopiero preludium do pełnej dominacji naszej zawodniczki. Świątek wygrała wówczas decydujące starcie ze znacznie bardziej doświadczoną Sofią Kenin 6:4, 6:1. To właśnie w tym finale kibice z Polski i z całego świata przyswoili sobie jeden z najbardziej charakterystycznych okrzyków naszej sportsmenki: “Jazda!”.

2021: zatrudnienie Tomasza Wiktorowskiego

Pod koniec 2021 r. Świątek podjęła jedną z najważniejszych decyzji w karierze. Po 5 latach współpracy nasza zawodniczka zdecydowała się na rozstanie z dotychczasowym szkoleniowcem, Piotrem Sierzputowskim. To on wprowadził ją do seniorskich rozgrywek i osiągnął z nią pierwsze sukcesy.

Po kilku latach były trener przyznał, że rozstanie nastąpiło z powodu wyczerpania się pewnej formuły współpracy. Podkreślił, że to nie on opuścił zespół, ale nie żałuje takiego obrotu spraw. – Dobrze się stało. W pracy na relacji chodzi nie tylko o wynik. Wynik się zgadzał, ale wynik jest na końcu. Jeżeli człowiek nie jest szczęśliwy w życiu, to po co coś robić? Szczególnie na tym poziomie. Jeżeli teraz zadałbyś mi pytanie, czy żałuję, że tak się wszystko potoczyło, to nad odpowiedzią nie zastanawiałbym się ani chwili – powiedział, dodając po chwili: – Absolutnie nie żałuję. Zrobiłem następny krok. Wygraliśmy turniej wielkoszlemowy, doszliśmy do numeru 4 i okej.

Rozstanie z Sierzputowskim to jedno, jednak zatrudnienie Tomasza Wiktorowskiego z perspektywy rozwoju kariery okazało się jeszcze bardziej znaczącym ruchem. Doświadczony szkoleniowiec, który przez lata prowadził Agnieszkę Radwańską, wprowadził Polkę na jeszcze wyższy poziom tenisa, co przełożyło się na ogromne sukcesy w seniorskim tourze.

2022: 37-meczowy bilans zwycięstw i awans na światowy numer 1

Na efekty współpracy tej dwójki nie trzeba było długo czekać. Świątek niedługo po rozpoczęciu treningów pod okiem Wiktorowskiego zaczęła dominować kobiecy tenis. W 2022 r. zaliczyła serię 37 wygranych z rzędu — najdłuższą na WTA Tour w XXI wieku — i po raz pierwszy objęła prowadzenie w rankingu. Iga Świątek totalnie zdominowała kobiecy tenis, pozostając liderką rankingu WTA przez 75 kolejnych tygodni, zaczynając od 4 kwietnia 2022 aż do 10 września 2023. To właśnie w tym okresie objawiła się główna przeciwniczka Polki – Aryna Sabalenka, która we wrześniu 2023 r. na chwilę przejęła pozycję liderki. Warto przy tej okazji wspomnieć, że Świątek łącznie na pierwszym miejscu w rankingu WTA spędziła aż 125 tygodni.

2022: wielkoszlemowe dublety – Roland Garros i US Open

Rok 2022 to nie tylko piękna seria wygranych, ale również kolejne, niezwykle cenne tenisowe skalpy. Świątek najpierw wygrywa po raz drugi Roland Garros – powoli stając się dominatorką na kortach “gliniastych”. W finale pokonała dopiero rozkręcającą swoją karierę Cori “Coco” Gauff w dwóch łatwych setach 6:1, 6:3.

O ile wygrana w Paryżu nie była zaskoczeniem dla tenisowego środowiska, o tyle sukces na początku jesieni w US Open dla wielu był niespodzianką, ale też pierwszym jasnym sygnałem, że Świątek może wygrywać nie tylko w Paryżu. Raszynianka wygrała wówczas finał z Ons Jabeur. O ile pierwszy set przychodzi całkiem gładko 6:2, o tyle druga partia to prawdziwa batalia, zakończona zwycięstwem naszej rodaczki w tie-breaku.

2023: obrona tytułu Roland Garros i wygrana w WTA Finals

Kolejny rok obfitował w niezwykłe zwroty sytuacji, które również dla Igi miały ogromne znaczenie. Polka zgodnie z przewidywaniami znów odniosła sukces w Roland Garros, jednak przez następne miesiące nie była w stanie wygrać żadnego turnieju. To przełożyło się również na ranking WTA, w którym Aryna Sabalenka skróciła dystans, aż finalnie wskoczyła na pierwsze miejsce. Cała ta sytuacja miała na Świątek paradoksalnie bardzo dobry wpływ. Nasza zawodniczka nie musiała mierzyć się z presją kolejnych tygodni spędzonych na pierwszym miejscu wśród tenisistek świata. Iga odżyła, a kulminacją był kapitalny w jej wykonaniu turniej WTA Finals w Cancun, który odbył się w bardzo trudnych warunkach atmosferycznych. Polka w imponującym stylu zwyciężyła, co pozwoliło jej wrócić na pierwsze miejsce w rankingu WTA.

2024: królowa mączki, brąz w Paryżu, dopingowy horror i zmiana trenera

Poprzedni rok w karierze naszej zawodniczki był chyba najbardziej wymagający i niezwykle zmienny. Pierwsza połowa roku była dla Igi Świątek kapitalnym czasem, w którym to dominowała na mączce, wygrywając najpierw w Madrycie i Rzymie, a następnie Roland Garros – po raz trzeci z rzędu i czwarty raz w karierze.

Polka wystartowała również w Igrzyskach Olimpijskich w roli murowanej faworytki do wygrania tenisowych zmagań, dokładnie na tych samych kortach, na których zwyciężała późną wiosną. Presja była jednak ogromna i wiele wskazuje na to, że to właśnie ten aspekt spowodował, iż mentalnie nasza reprezentantka nie osiągnęła głównego celu – złotego medalu. Turnieju jednak nie można oceniać negatywnie – Iga przywiozła z Paryża cenny brąz.

Zmagania we Francji były początkiem problemów Świątek. Jesienią wyszło na jaw, że Polka miała w organizmie niedozwoloną substancję i na czas wyjaśnienia sprawy została zawieszona. Przez pierwsze tygodnie nikt nie wiedział, co było powodem absencji w kolejnych turniejach. Milczenie intensyfikowało spekulacje, ale nikt nie przypuszczał, że przerwa w grze może być spowodowana tak poważną sprawą. Iga i jej sztab wyjaśnili, że śladowe ilości niedozwolonej substancji znalazły się w jej organizmie przypadkowo i nie miała na to wpływu. Dzięki wyjaśnieniom popartym dowodami Polka nie została zawieszona na dłużej, wróciła jeszcze pod koniec roku, ale już z nowym trenerem.

Zatrudnienie Wima Fissette’a było bardzo odważnym ruchem ze strony Świątek, ale czas pokazał, że zdecydowanie opłacalnym. Formuła współpracy z Tomaszem Wiktorowskim się wyczerpała i tenisistka zdecydowała się na poważną zmianę, by znów dostać impuls pomagający jej dalej się rozwijać.

2025: pierwsze zwycięstwo na trawie – Wimbledon

Praca z belgijskim szkoleniowcem wymagała czasu, a także sama Świątek po zamieszaniu z dopingiem potrzebowała chwili, by wrócić na swoje optymalne tory. Wielu spodziewało się, że ten moment nadejdzie na ulubionych kortach Roland Garros. Świątek odpadła jednak w półfinale, przegrywając ze swoją główną rywalką – Aryną Sabalenką.

Porażka w Paryżu sprawiła, że Iga miała więcej czasu, by przygotować się do rywalizacji na trawie. To okazało się mieć kluczowe znaczenie, by osiągnęła kolejny życiowy szczyt. W tak trudnym roku Polka wygrała najbardziej prestiżowy ze Szlemów – Wimbledon, na trawie, która dotychczas nie była jej ulubioną nawierzchnią, choć to właśnie na niej wygrywała będąc juniorką. Tym samym młoda zawodniczka wraz z nowym trenerem osiągnęli cel, który miał być zdobyty w późniejszym czasie.

Czy Polka do sukcesu z Londynu dołączy kolejny – tym razem w Nowym Jorku? Turniej zapowiada się ekscytująco, szczególnie że aktualna forma Świątek daje duże nadzieje na końcowy sukces.