Måneskin, Baby Lasagna, Joost Klein, Loreen i inni, czyli gwiazdy Eurowizji w Polsce

Eurowizja od lat cieszy się ogromnym zainteresowaniem. Prawdopodobnie – w równych proporcjach – miłośników i hejterów. Nie da się jednak zaprzeczyć temu, że dziś to największe rozrywkowe widowisko. Nie tylko w Europie zresztą. Można kusić się o analizę, jak konkurs zmieniał się przez lata i w którą stronę dryfuje, jeśli chodzi o jakość, ale trudno sprzeczać się z tym, że pod względem rozmachu i poziomu realizacji, Eurowizja nie ma sobie równych.

I tak, od dawna nie jest już tylko i wyłącznie konkursem piosenki. Dziś oprócz samego utworu, liczy się show, jaki wykona reprezentant i sama osobowość wykonawcy. Można zżymać się i nad tym, ale efekt przynosi to taki, jak zawracanie kijem rzeki. Co do samej jakości, należy się przede wszystkim przyjrzeć preselekcjom i temu, jak są wyłaniani reprezentanci. To, że wysoko w konkursie zachodzą Szwecja i Włochy, nie dziwi nikogo. Tamtejsi reprezentanci to prawdziwi festiwalowi wyjadacze, którzy zresztą wyjazd na Eurowizję wygrywają na festiwalach – Melodiefestivalen czy San Remo.

Siłę tego rodzaju formy wyłaniania reprezentanta pokazała popularność Marko Puriszicia, czyli Baby Lasagnii, zwycięzcy chorwackich preselekcji, festiwalu Dora. W każdej z tych imprez najwięcej do powiedzenia ma publiczność. Może pora przywrócić formę głosowania widzów także w Polsce? Kolejny raz sposób wyłonienia reprezentantki spotkał się ze sporym niezadowoleniem. Być może zmiana przełożyłaby się na spojrzenie Polaków na Eurowizję? I spowodowałoby większe przywiązanie do rodzimego zawodnika. Tak, jak choćby dzieje się to właśnie wśród Chorwatów, którzy najpierw przywitali muzyka jak bohatera, a teraz szturmują jego koncerty.

Warto dodać, że zainteresowanie przekłada się na ich późniejszą popularność i to, na czym im zależy najbardziej. Na sukces objawiający się trasami koncertowymi. Bo Eurowizja to dla nich ni mniej ni więcej, niż trampolina do kariery.

Publiczność czeka na swoich ulubieńców

Przez laty mówiło się o tym, że największym wygranym konkursu była ABBA – i że zespół zyskał na imprezie najwięcej. Dzisiaj to samo może powiedzieć czwórka z Rzymu – Måneskin. Kariera grupy po zwycięstwie na Eurowizji najzwyczajniej wystrzeliła – najoględniej mówiąc. Do zwycięzców San Remo Włosi podchodzili podobno najpierw sceptycznie, podczas Eurowizji już, jak reszta krajów, reagowali entuzjastycznie. Dość też powiedzieć, że Måneskin wygrali głównie dzięki głosowaniu publiczności, nie jurorów.

Nie dziwi więc też fakt, że włoski zespół, który zachwycił w konkursie, błyskawicznie stał się międzynarodowym fenomenem. Gdzie się nie pojawi, praktycznie wszędzie wyprzedaje sale. A na letnich festiwalach stoi ramię w ramię z innymi gwiazdami rocka jako headlinerzy. Ku uciesze polskich fanów wróci kolejny raz nad Wisłę i to kolejny raz – na Open’era. Najwyraźniej pokochali gdyński festiwal, a gdyński festiwal pokochał ich, tak jak przed laty Artcic Monkeys i zaprasza tak często, jak to możliwe.

Jeśli chodzi o skalę – obecnie trudno pozostałym artystom, którzy zaistnieli na Eurowizji ścigać się z Måneskin, ale to nie znaczy, że radzą sobie gorzej. Wręcz przeciwnie. Baby Lasagna, który przecież też zwyciężył w głosowaniu widzów – w mig wyprzedaje koncerty. Jego trzy występy w Zagrzebiu sprzedały się  w zaledwie kilkanaście minut.

Mniej szczęścia w konkursie w tym roku miał Joost Klein z Holandii. Jednak fakt, że został zdyskwalifikowany w Eurowizji raczej nie zaszkodzi mu w karierze. Jest bardzo popularny nie tylko w ojczyźnie, ale i w krajach niemieckojęzycznych. Niedawno ogłosił europejską trasę. Bilety na jego koncert w Warszawie sprzedały się błyskawicznie. I w takiej liczbie, że z niewielkiej Hydrozagadki jego występ przeniesiono do jednej z najsłynniejszych sal stolicy – do Stodoły.

Eurowizyjne objawienia w trasie

Dużą popularnością nie tylko w Polsce cieszą się też zwycięzcy Eurowizji sprzed lat. Nadal intensywnie koncertują i w ramach trasy wrócą nad Wisłę. Są to oczywiście Szwedzi – Mans Zelmerlow i dwukrotna zwyciężczyni, Loreen.

Nadchodzące miesiące to też prawdziwa “inwazja” uczestników Eurowizji. Chodzi oczywiście o koncerty w Polsce. Działo się będzie naprawdę sporo. Jeszcze w lipcu na letniej scenie Progresji w Warszawie zagrają jedni z ulubieńców publiczności Eurowizji 2023, Joker Out ze Słowacji. We wrześniu w warszawskiej Progresji zagrają Marcus i Martinus, duet norweskich braci bliźniaków, którzy reprezentowali w tym roku Szwecję. Bracia z pewnością dadzą popowe show na wysokim poziomie.

W Poznaniu zaś, także we wrześniu zagra jedna z największych kontrowersji Eurowizji, Bambie Thug z Irlandii. W Malmo można było zobaczyć, okultystyczne show, które podzieliło fanów konkursu. Niemniej nie sposób było nie zauważyć, że jest to dopracowane, widowiskowe show, które nie pozostawia widza obojętnym. Pytanie tylko, jak zareagują na nią polscy fani.

Na przeciwwadze, w listopadzie w warszawskim Bardzo Bardzo zapanują rozmarzone melodie, neony, energetyczne występy i wyjątkowa atmosfera… a wszystko pod dowództwem Czeszki Aiko. Może i nie trafiła do eurowizyjnego finału, ale jak widać, wpadła w oko i ucho wielu obserwatorom konkursu. W lutym zaś pojawi się w Warszawie Slimane, który zachwycił widzów romantyczną, francuską balladą “Mon Amour”, przywołując nią najlepsze tradycje konkursu.

Eurowizja po polsku

Wybierać  jest w czym. Także, jeśli chodzi o polskich wykonawców, którzy mają na koncie eurowizyjną przygodę. Nie wspominając o Michale Szpaku, dla którego Eurowizja była tylko jednym z przystanków. Będzie go można zobaczyć m.in. na letnich festiwalach. W pierwszą pełnowymiarową trasę rusza Bejba, czyli Blanka. Pojawi się zarówno nad morzem, jak i na Śląsku.

Warto też dodać, że żeby zdobyć spore uznanie i zainteresowanie wokół siebie, związane z Eurowizją… nie trzeba na nią nawet jechać. W ubiegłorocznych preselekcjach widzom najbardziej spodobał się Jann – do Liverpoolu nie poleciał (przegrał z Blanką), ale ruszył za to w trasę koncertową. Jann może pochwalić się imponującą rzeszą fanów, z którą też niebawem się spotka. W listopadzie zagra w krakowskim Studio, a w grudniu w warszawskiej Stodole. Sądząc po tym, jak dziś wyglądają jego koncerty, a młoda widownia pojawia się na nich tłumnie, o miejsca może nie być łatwo.

Mówi się, że Eurowizja to w pewnym sensie barometr nastrojów i trendów w europejskiej muzyce popularnej. Jeśli chcecie poznać je osobiście z bliska, wybierać naprawdę jest w czym.