Kiefer Sutherland – gwiazda kultowego serialu “24 Godziny” na koncertach w Polsce

Wydawać by się mogło, że to wcielenie Kiefera Sutherlanda jest jedną z najbardziej zaskakujących i nieprawdopodobnych transformacji w Hollywood. Oto bowiem odnoszący sukcesy w amerykańskiej telewizji i filmie gwiazdor (znany m.in. jako Jack Bauer w “24 Godzinach”, wampir David w “The Lost Boys” i prezydent Stanów Zjednoczonych, Tom Kirkland, w “Designated Survivor”), zdobywca Złotego Globu i nagrody Emmy postanawia spełniać się jako muzyk country.

Wszystkim przecierającym oczy ze zdziwienia sceptykom i szydercom, którzy robią sobie żarty z tej metamorfozy, Kiefer odpowiada: “niech się ze mnie śmieją” i nuci słowa swojej piosenki “Something You Love”: “życie jest o wiele za krótkie, aby nie robić czegoś, co kochasz”. Trudno się z tym stwierdzeniem nie zgodzić, prawda?

Po pierwsze nie jest tak, że 57-letni artysta nagle odłożył na bok aktorstwo, bo tylko w 2023 roku wystąpił w czterech produkcjach, a do tego spełnia się również w roli producenta filmowego. Często też podkreśla, że mimo ciążącej nad nim sławy ojca, wielkiego Donalda Sutherlanda – z którym często, siłą rzeczy, bywał porównywany – nigdy nie żałował wyboru drogi zawodowej i czuje się spełniony w tej materii. Po prostu Kiefer postanowił połączyć swoją karierę aktorską z innymi projektami, które również – jak mówi – przynoszą mu osobistą i twórczą satysfakcję. W muzyce, jak przyznaje, szuka autentyczności i sposobu wyrażenie siebie:

“Od przeszło 40 lat pracuję jako aktor. Piosenki piszę od 20 lat. Dla mnie muzyka jest przedłużeniem tego, co zawsze kochałem w aktorstwie – opowiadaniem historii. Ale jako aktor jestem zawsze kimś innym, nigdy sobą. W muzyce pociąga mnie to, że mogę tutaj opowiadać historie, które mają związek ze mną i moim życiem” – mówił w jednym z wywiadów.

 Ale dlaczego country? W końcu mówimy o Kanadyjczyku z brytyjskim obywatelstwem, który większość dorosłego życia spędził w Kalifornii. Jednak jeśli wziąć pod uwagę pewne fakty z biografii aktora, to zwrot w stronę tego gatunku muzyki nie jest tak wielkim zaskoczeniem, jakby mogło się wydawać.

W westernowe klimaty młody Kiefer “wsiąkał” szykując się do ról w filmach “Młode strzelby” (1988), “Młode strzelby II” (1990) i “Rodeo w Nowym Jorku” (1994). Ta fascynacja stała się na tyle silna, że od 1992 roku zaczął rywalizować nawet jako zawodowy jeździec na rodeo, z powodzeniem wygrywając prestiżowe turnieje w Phoenix, Indio i Los Angeles. Zaczął też prowadzić małe ranczo bydła na środkowym wybrzeżu Kalifornii. Jak widać mamy więc do czynienia z czymś więcej niż chwilowy kaprys znudzonego aktora. To prawdziwa pasja. 

“Oczywiście znam tę łatkę, którą przypina się aktorom chcącym zostać muzykami. Jeśli ludzi to bawi, niech się śmieją. Wisi mi to. Dla mnie liczy się tylko to, że piosenki i muzyka, które gram, są szczere. Mam dobry zespół, pękam z dumy po koncertach. Ale przyznaję, że jako 25-latek nie miałbym siły, by robić obie te rzeczy” – mówił w 2018 roku w wywiadzie dla “Die Welt” Sutherland.

Rzeczywiście, po tylu latach w branży rozrywkowej, aktor o takiej renomie i statusie jak Kiefer, gdy zabiera się za nagrywanie muzyki, może pozwolić sobie na przywilej totalnej wolności. Fakt, że na muzyce zarabiać raczej nie musi, sprawia, że może być bezkompromisowy w doborze repertuaru i nie zważać na aktualnie panujące trendy i wymogi rynku fonograficznego. Gra to, co i jak lubi, czyli zakurzony, gitarowy, barowy country rock w konwencji americany. Słychać tu też trochę zelektryfikowanego folku, krwistego bluesa i emocjonalnego, słonecznego popu rodem z Nashville. 

I wiecie, co? Obiektywnie uznać trzeba, iż to jest dobrze skalibrowane, zgrabne – może nie przesadnie ambitne, ani górnolotne, ale przyjemne – granie! Można w nim odnaleźć wpływy Dona Henleya, Bryana Adamsa, Toma Petty’ego, Bruce’a Springsteena i innych. Jednak czuć, że historie, które opowiada Sutherland, są wyłącznie jego i śpiewa je – jak mówi – prosto z serca. Jest tak, gdy przemyca w treści piosenek wspomnienia o swoim dzieciństwie w Toronto, odnosi się do bolesnych doświadczeń dot. np. rozpadu jego małżeństw, albo gdy pokazuje dystans do siebie i swoich ludzkich słabości śmieszkując np. o tym, jak zdał sobie w końcu sprawę, że “opuszczenie baru przed zamknięciem nie jest wcale niegrzeczne”.

Łatwo jest zachować sceptycyzm, gdy hollywoodzka supergwiazda zwraca się w stronę muzyki, ale… nie dajcie się zniechęcić tej etykiecie. Kiefer Sutherland naprawdę potrafi i lubi śpiewać, a co najważniejsze wypada w tym przekonywająco. Jego głos ma odpowiednią ilość zadymionej, barowej szorstkości, która pasuje do gatunku country. A to, że może swoją muzyką – w przeciwieństwie do kreacji aktorskich – nie zdobędzie żadnych nagród za oryginalność? Nie o to przecież tu chodzi. Zresztą, kto wie? Może jeszcze nas zaskoczy! 

Jego reputację jako wiarygodnego muzyka już ugruntowały trzy albumy, które Sutherland nagrał w ciągu pięciu lat: “Down In A Hole” z 2016 roku, “Reckless & Me” z 2019 roku i wydany w 2022 roku “Bloor Street”. Wszystkie wydawnictwa zostały przyjęte ciepło przez miłośników country w Stanach, a pierwszą płytą zyskał spore uznanie krytyków i znalazła się ona na 35. miejscu listy Billboard. To naprawdę spory sukces! 

Sutherland mówi, że najbardziej nakręca go występowanie ze swoją muzyką na żywo. Zagrał już ponad 600 koncertów występując ze swoim zespołem zarówno na dużych festiwalach – takich jak np. Glastonbury – oraz w małych klubach.

Czytam w recenzjach zagranicznych “kolegów po piórze”, że Sutherland “na scenie jest równie urzekający i charyzmatyczny, jak i na ekranie”. “Napędzany aktorską charyzmą Sutherland nie jest może idealny, ale on, zespół i publiczność naprawdę świetnie się bawią” – pisze jeden z brytyjskich dziennikarzy. Warto się o tym przekonać na własne oczy i uszy! Tym bardziej że na koncertach obok swoich kawałków artysta wykonuje też swoje ukochane rockowe utwory, np. “Knockin’ On Heaven’s Door” z repertuaru Boba Dylana. I bawi się przy tym pysznie! Jak napisał jeden z dziennikarzy: “nie spodziewałem się, że ten country show zakończy się grą na gitarze, która sprawi, że Metallica się zarumieni, a jednak tak się stało”. 

Jeszcze inni komentują, że Kiefer w roli muzyka koncertowego wyróżnia się jako fascynujący, wspaniały gawędziarz – chętnie dzieli się anegdotami i historiami kryjącymi się za jego piosenkami. A przy tym wszystkim – przywołując wymienione epitety – jest “życzliwy, serdeczny, pokorny, wylewny, emocjonalny, zabawny i sprawia wrażenie bardzo autentycznego”. Ale o tym, jak Kiefer wypada we wcieleniu muzyka, najlepiej przekonać się samemu. Ja na pewno nie odmówię sobie tej przyjemności. Sutherland wystąpi 26 lipca w krakowskim klubie Kwadrat, natomiast 27 lipca pojawi się w poznańskim Blue Note.