Indoor skydiving – niesamowity sport, o którym mogliście nie słyszeć

Wszystko zaczęło się w… wojsku

Indoor skydiving to latanie w pionowym tunelu aerodynamicznym. Ta widowiskowa forma aktywności wywodzi się z wojskowych eksperymentów nad szkoleniem spadochroniarzy. W połowie XX wieku amerykańska armia poszukiwała sposobu na obniżenie kosztów i zwiększenie efektywności treningów swobodnego spadania. Tradycyjne skoki z samolotu były kosztowne i wymagały skomplikowanej logistyki, dlatego opracowano tunele aerodynamiczne – specjalne konstrukcje generujące silny strumień powietrza, pozwalający na symulację lotu w kontrolowanych warunkach. Z czasem rozwiązanie to wyszło poza sferę wojskową i przekształciło się w popularny sport, dając cywilom możliwość doświadczenia swobodnego unoszenia się w powietrzu bez konieczności skakania z wysokości.

Wicemistrzostwo świata i wielkie nadzieje na eksplozję popularności dyscypliny

Polacy na szerszą skalę poznali ten sport dzięki sukcesowi Mai Kuczyńskiej, która w wieku 17 lat zdobyła mistrzostwo świata w konkurencji solo freestyle. Jej występ, który można obejrzeć poniżej, zachwycił publiczność:

Spekulowano, że dyscyplina może zdobyć ogromną popularność i zadebiutować na Letnich Igrzyskach Olimpijskich już w 2018 roku. “Myślę, że to będzie spektakularne i wszystkim się spodoba, ponieważ jest to bardzo widowiskowy sport i wiele osób chciałoby zobaczyć takie zawody na żywo. Moim celem jest to, aby rozpromować tę dyscyplinę” – tłumaczyła po swoim sukcesie w rozmowie z Wirtualną Polską.

Zderzenie z rzeczywistością

Od tamtej pory minęło już sporo czasu, Kuczyńska wciąż należy do światowej czołówki, jednak indoor skydiving nie stał się sportem masowym. Wciąż też daleko mu do debiutu na Igrzyskach Olimpijskich, mimo że Komitet Olimpijski coraz chętniej włącza nowe dyscypliny, jak chociażby wspinaczkę sportową, w której Aleksandra Mirosław zdobyła złoto w Paryżu.

Już na początku swojej kariery Kuczyńska zwracała uwagę na wysokie koszty trenowania w tunelu, co sprawia, że sport ten wymaga wsparcia sponsorów. “To bardzo kosztowne hobby. Nagrody w zawodach są, ale są symboliczne, a koszty treningów znacznie je przewyższają. W indoor skydivingu pojawiają się pierwsi sponsorzy, ale jest ich na razie za mało, by myśleć o pełnym zawodowstwie” – mówiła na łamach portalu redbull.pl w 2017 roku. Polka liczyła, że sytuacja poprawi się w kolejnych latach, umożliwiając jej pełne skupienie się na treningach.

Czy coś się zmieniło? Jeśli chodzi o indywidualne sukcesy, to tak – w 2023 roku Kuczyńska ponownie zdobyła wicemistrzostwo świata w solo freestyle’u. Jednak finansowa sytuacja dyscypliny pozostaje niezmienna. W rozmowie z Radiem RDC Polka dobitnie podsumowała realia indoor skydivingu: “To taki sport, w którym wydaje się pieniądze i nic się nie zarabia”.

Koszt uprawiania tego sportu jest ogromny

Rzeczywiście, koszty są wysokie – począwszy od budowy tunelu, poprzez jego bieżące utrzymanie, na opłatach za energię i personel kończąc. Choć nie brakuje osób chętnych do spróbowania latania w tunelu, trudno mówić o regularnych treningach przy tak wysokich kosztach. Przykładowo, dwa loty dla dziecka i dorosłego w jednym z popularnych tuneli aerodynamicznych w Polsce to koszt około 600 zł. Profesjonaliści płacą za wynajem tunelu od minuty, co oznacza, że jedna minuta treningu kosztuje około 50 zł. Te ceny nie powinny dziwić, biorąc pod uwagę wysokie koszty eksploatacyjne.

Zastanawiające jest jednak to, dlaczego wokół tak widowiskowego sportu brakuje większej liczby kibiców i sponsorów. Nagrody za medale w najważniejszych zawodach są symboliczne, a zawodnicy często muszą sami pokrywać koszty udziału w turniejach.

Próba włączenia do programu igrzysk olimpijskich

Przełomem dla dyscypliny mógłby być debiut na igrzyskach olimpijskich. W 2018 roku Francuzi próbowali włączyć indoor skydiving do programu olimpijskiego. “Dla wszystkich skoczków spadochronowych we Francji i na całym świecie od dawna wielką ambicją jest wejść do olimpijskiej rodziny. Zjednoczeni i zmobilizowani mamy szansę zrobić coś wyjątkowego dla naszego sportu, skoczków, naszych sportowców i ciężko pracujących wolontariuszy, którzy poświęcają całą energię i zaangażowanie, aby spełnić to marzenie” – mówił David Roth, prezes Francuskiej Federacji Spadochronowej, cytowany przez portal dlapilota.pl.

Jednak nic z tego nie wyszło i trudno przypuszczać, by sytuacja zmieniła się w najbliższym czasie. To duża strata, ponieważ zawody w indoor skydivingu są niezwykle efektowne i przyjemne dla widza. Dziwi również fakt, że mistrzostwa świata w tej dyscyplinie nie są transmitowane na większą skalę.

Przeczytaj też:    

• 8 ikonicznych momentów polskiego sportu XXI wieku
• Porażający atak na korcie zmienił świat tenisa
• Doczekaliśmy się “najczarniejszego charakteru” w kobiecym tenisie. Poznaj Danielle Collins

Problemy z ocenami sędziów

Dodatkowym problemem pozostaje kwestia sędziowania. Okazuje się, że aby zostać sędzią w indoor skydivingu, nie trzeba nawet wchodzić do tunelu – wystarczy przejść odpowiedni kurs. Co więcej, brak jest jednoznacznie określonych kryteriów oceniania, jak ma to miejsce chociażby w łyżwiarstwie figurowym. Być może sytuacja zmieni się, gdy obecni zawodnicy zakończą kariery i zasiądą w gronie sędziowskim, wprowadzając bardziej precyzyjne zasady.

Niewykluczone, że to właśnie sportowcy tacy jak Maja Kuczyńska będą musieli w przyszłości zaopiekować się dyscypliną, aby uczynić ją bardziej przejrzystą i profesjonalną. Kluczowe będzie również znalezienie ludzi, którzy skutecznie dotrą do sponsorów i mediów, by popularyzować indoor skydiving na większą skalę.