George Michael. Sława w cieniu wielkiego smutku

Swoją drogę na muzyczny szczyt zaczynał grając na stacjach londyńskiego metra. Wtedy też zaprzyjaźnił się z kolegą szkolnym Andrew Ridgeleyem, z którym w 1979 roku później założyli zespół Wham!. Talent Michaela do pisania piosenek przyniósł im wielkie hity, w tym “Wake Me Up Before You Go-Go” i “I’m Your Man”, “Careless Whisper”, “Last Christmas”, a oni stali się czołowymi światowymi gwiazdami popu lat 80.

O tym, jak wielki sukces odniosło Wham! świadczy chociażby fakt, że duet zapisał się na kartach historii jako pierwsza zachodnia grupa popowa, która odwiedziła Chińską Republikę Ludową w 1985 roku. Jednak dla George’a Michaela to było za mało i już wtedy zaczął zastanawiać się nad solową przyszłością. 

Jako główny powód rozpadu zespołu podaje się ambicje Michaela, który pragnął tworzyć muzykę dla bardziej wymagającej publiczności i uwolnić się od wizerunku idola nastolatek. Wham! zakończyło działalność spektakularnym koncertem na stadionie Wembley w 1986 roku. Zaraz potem Michael wydał pierwszy solowy singiel, “A Different Corner”, który znalazł się na szczycie list przebojów, a rok później zdobył swoją pierwszą nagrodę Grammy za utwór “I Knew You Were Waiting”, zaśpiewany z ikoną soulu Arethą Franklin. Tak zaczęła się nowa era George’a Michaela.  

Pierwszy solowy album “Faith” (1987) wyprodukowany, napisany i zaaranżowany przez Michaela, przyniósł takie hity jak “I Want Your Sex”, “Father Figure”, “One More Try” i “Kissing a Fool” oraz zupełnie nowy – o wiele ostrzejszy – wizerunek wokalisty. Muzycznie i tekstowo, album również posunął się w bardziej wyzwolonym kierunku. Niektóre stacje radiowe w Stanach Zjednoczonych odmówiły odtwarzania utworu “I Want Your Sex” z powodu jego nieprzyzwoitej treści. Pomimo tej cenzury – albo właśnie ze względu na nią – “Faith” był ogromnym komercyjnym sukcesem – sprzedał się w 25 mln egzemplarzy – i przyciągnął do Michaela rzeszą nowych fanów. Spotkał się też z uznaniem krytyków  i zdobył nagrodę Grammy za Album Roku w 1988 roku.   

Kontynuując swoją muzyczną ewolucję, George Michael w 1990 roku wydał jeszcze bardziej śmiały muzycznie album “Listen Without Prejudice, Vol. 1” na którym usłyszeć można wpływy funkowe, soulowe i jazzowe. Największym hitem tego wydawnictwa jest oczywiście kultowy “Freedom 90”, który na zawsze zapisał się w historii popkultury za sprawą równie ikonicznego teledysku z udziałem największych supermodelek tamtych czasów – Naomi Campbell , Lindy Evangelisty, Christy Turlington i Cindy Crawford.

Kolejnym wielkim przebojem z początku lat 90. jest piosenka “Don’t Let the Sun Go Down On Me”, którą wokalista w 1991 roku wykonał w duecie z Eltonem Johnem.

W 1996 roku wydany zostaje bardzo osobisty (powstały po śmierci na AIDS życiowego partnera artysty) album “Older”. Dwa utwory – “Jesus to a Child” i “Fastlove” – znalazły się w pierwszej dziesiątce list przebojów w Stanach Zjednoczonych. Mimo to płyta nie przyniosła komercyjnego sukcesu, podobnie jak wydana w 1999 roku “Songs from the Last Century” i niestety od końca lat 90. XX wieku kariera artysty przystopowała. George – pogrążony w żałobie po stracie ukochanego i zmarłej niedługo potem matki oraz nękany przez szereg innych osobistych kryzysów – depresję, bulimię, próby samobójcze, konflikty z prawem i uzależnienie od narkotyków – wycofał się ze światła jupiterów. 

– Jako chłopiec najbardziej obawiałem się tego, że zaspokojenie moich ogromnych ambicji leży poza zasięgiem dzieciaka, którego widziałem w lustrze. Wyznaczyłem sobie następujący cel; zrobię karierę w Ameryce, wejdę tak wysoko jak Madonna czy Jackson. A kiedy i to mi się udało, zdałem sobie sprawę, że to nie przyniosło mi nic dobrego – powiedział kiedyś w jednym z wywiadów. 

W 2004 roku George Michael powrócił na rynek muzyczny ze swoim czwartym solowym albumem “Patience” w 2004 roku. Dwa utwory z tej płyty – “Flawless” i “Amazing” – uzyskały dobre wyniki na listach przebojów muzyki dance. Artysta rozczarowany finalnym – mocno letnim – przyjęciem wydawnictwa postanowił ponownie zawiesić działalność. Emerytura okazała się krótkotrwała, bo w niecałe dwa lata później –  Michael wyrusza w trasę koncertową i wydał zbiór swoich najlepszych piosenek “Twenty Five”.

W kwietniu 2011 roku Michael wydał cover piosenki Steviego Wondera z 1972 roku, “You and I”, jako prezent dla księcia Williama i Kate Middleton przed ślubem pary. W tym samym roku miała też miejsce przedwcześnie zakończona z powodu problemów ze zdrowiem artysty trasa koncertowa Symphonica Tour. Był to jeden z ostatnich rozdziałów trwającej blisko 40. lat kariery artysty.

Historia życia Michaela niestety skończyła się zdecydowanie przedwcześnie. Chociaż był ikoną muzyki pop i nie ukrywał, że od dzieciństwa marzył o sławie, to kiedy ją zdobył, straszliwie go przytłoczyła. 

George Michael zmarł 25 grudnia 2016 roku w wieku 53 lat. Jest coś symbolicznego w tym, że twórca piosenki “Last Christmas” odszedł w pierwszy dzień świąt Bożego Narodzenia. Jego niezwykły talent wywarł głęboki wpływ na niezliczoną liczbę artystów na całym świecie, a jego twórczy wkład będzie żył wiecznie. 

Freedom – In Memory Of George Michael

Jednym z takich muzycznych hołdów celebrujących wielki talent i twórczy dorobek Georga Michaela jest koncert “Freedom – In Memory Of George Michael”, który odbędzie się już 2 listopada w katowickim Spodku.

Na jednej scenie w największych hitach Georga Michaela zaprezentują się: Andrzej Piaseczny, Piotr Cugowski, Kuba Badach, Sławek Uniatowski, Mietek Szcześniak, Mateusz Ziółko, Łukasz Zagrobelny, Nick Sinckler i Kasia Cerekwicka.

O koncercie:

“8 najlepszych polskich wokalistów oraz wspaniała wokalistka w projekcie Ku Pamięci George’a Michaela – Freedom. In Memory Of George Michael – z towarzyszeniem Orkiestry Kukla Band pod dyrekcją Zygmunta Kukli. To będzie wielkie muzyczno-multimedialne widowisko i przypomnienie znakomitych koncertów George’a Michaela z trasy 25 Live.