Piruet z Model/Actriz, dawka nowej Viagry, debiut Shearling, a może zanurzenie się w monumentalne brzmienia Swans? Sprawdź, jakie płyty przejęły maj!

“Ostatnia lekcja” – Grzegorz Damięcki debiutuje jako reżyser
Grzegorz Damięcki – znakomity aktor teatralny, filmowy i telewizyjny – po raz pierwszy stanął po drugiej stronie sceny. Jego reżyserski debiut, spektakl "Ostatnia lekcja", wystawiony na Scenie 61 warszawskiego Teatru Ateneum, to intymny i jednocześnie przenikliwy portret społeczeństwa na rozdrożu. To teatr, który nie krzyczy. On słucha. Zobacz wywiad!
04.06.2025
Jacek Stasiak
Artykuł może zawierać autopromocję eBilet.pl
“Ostatnia lekcja” to nie tyle opowieść o szkole, co o życiowej klasie, w której każdy z nas znalazł się choć raz – między rozczarowaniem a nadzieją, między młodością a doświadczeniem. Czwórka dawnych uczniów odwiedza swojego byłego nauczyciela, granego przez Adama Ferencego, aby rozliczyć przeszłość, zrozumieć siebie i zapytać, kim się stali.
Spektakl powstał w unikalnym procesie twórczym. Zamiast gotowego dramatu – zbiór szczerych rozmów, improwizacji i ćwiczeń aktorskich. Na ich podstawie Maria Gustowska – młoda dramaturżka – stworzyła scenariusz, który wybrzmiewa jak zapis zbiorowej terapii pokoleniowej.
“Ostatnia lekcja” to także opowieść o tym, co dzieje się w Polsce, choć nie padają tu konkretne nazwiska czy hasła polityczne. To emocje mówią najwięcej: niepewność, żal, potrzeba bycia zrozumianym.
Spektakl powstał w murach Teatru Ateneum im. Stefana Jaracza, instytucji znanej z odważnych, refleksyjnych inscenizacji. To miejsce, gdzie słowo zawsze miało wagę. Dzięki takim inicjatywom jak “Ostatnia lekcja”, Ateneum ponownie staje się przestrzenią kulturowej rozmowy – otwartej, nieoczywistej i pełnej emocji. Damięcki, który z tą sceną związany jest od ponad 30 lat, pokazuje, że zna ją jak własny dom – ale też wie, jak poprowadzić ją nowym korytarzem.
Polecamy na eBilet.pl
“Ostatnia lekcja” to spektakl dla tych, którzy chcą się zatrzymać. Dla młodych, którzy próbują zrozumieć starszych. I dla starszych, którzy nie wiedzą, jak rozmawiać z młodymi. To sztuka bez patosu, ale z wielką siłą – bo opowiada o nas samych.
Poprzedni artykuł
Następny artykuł