Kuqe 2115: “Chciałem pokazać, że my w Polsce mamy fajne rzeczy”

Jakub Wojakowicz: Na początek mam dla ciebie zagadkę. Sitek, Małpa, kuqe 2115. Jak myślisz, co łączy te trzy postaci? 

kuqe 2115: Nie wydały płyty przez 6 lat?

Blisko. O każdym z was pojawiały się komentarze, że przespaliście swoje pięć minut. Ruszają cię takie rzeczy?

Nie wiem jakie były komentarze, ale sam często o tym myślałem. Że to będzie moja pierwsza płyta, dopiero teraz. Pojawiały się myśli w stylu: “Stary, czy to nie jest za późno? Ile straciłeś? Czy nadrobisz?”. To nie są przyjemne myśli. Ale ostatnio, jak już domknąłem tę płytę, gdy trafiła do tłoczni, teraz gdy jesteśmy na 10 godzin przed oficjalną premierą, jakieś pół godziny przed odsłuchem tutaj (release party na Bazarze na Kole red.) ja już nie mam żadnych obaw. Nie mogę się stresować rzeczami, na które nie mam wpływu. Będę po prostu robił swoje, nie oczekiwał niczego, tak jak dotychczas i to się sprawdza najlepiej. Jeśli chodzi o mój komfort i psychikę, jak i dla moich wyników. Jestem cały czas głodny robienia nowych rzeczy.

To jest twój debiut, ale tak naprawdę na scenie jesteś już od dawna. Utwory, na których się pojawiałeś, pierwszy mixtape Drużyny 2115, mają już po ponad 7 lat. Czy ty w ogóle czujesz się jak debiutant?

Tak. Natomiast trzeba powiedzieć sobie jasno, startuję z innej pozycji niż gość, który dopiero co nagrał swoją pierwszą płytę i nie pojawiał się nigdzie wcześniej. Ja zdążyłem się trochę już przedstawić. Natomiast zaczynając pisać ten album chciałem dać sobie czystą kartę. Ale po “Rodzinnym Biznesie” (wspólny album 2115 red.), kiedy zapadła decyzja, że następnym wydawnictwem wytwórni 2115 będzie mój album, to miałem bardzo wysoko zawieszoną poprzeczkę. I przez to jakie osiągnięcia mają na koncie pozostali członkowie 2115, ale też przez to jak ogromnym sukcesem okazał się “Rodzinny Biznes”. Dużo sobie nałożyłem na głowę przez to i trochę czasu mi zajęło, żeby sobie to wszystko ułożyć i zacząć z czystą kartą. I tak jak mówiłem wcześniej, robić swoje, nie oczekiwać, robić to co czuję. I zadziałało.

Czyli całość płyty powstała po “Rodzinnym Biznesie”. No bo wiesz, ktoś mógłby sobie pomyśleć, że tyle lat, to już gdzieś miałeś rzeczy nagrane wiele lat temu…

Tak, oczywiście, że miałem. Ja przez cały ten czas nagrywałem solowe rzeczy i w szufladzie ich jest cała masa. Ale ja już za nimi nie tęsknię. Próbowałem odgrzebywać przy “nareszcie w domu” rzeczy, które nagrałem kiedyś i mi się wtedy podobały. Jak do nich wróciłem, to pomyślałem sobie “co za gówno”. I w zasadzie wszystko, co jest na płycie jest nowe. Najstarszy utwór to jest “rooftop”, który chciałem go wziąć z jakiegoś sentymentu do tamtego okresu.

Single, które wydałeś nasunęły mi ciekawą refleksję. Zarówno “taki mały ja”, jak i “wszystkie noce są samotne” podejmują trudne, ważne tematy i jednocześnie są mocno obudowane. Wystarczy spojrzeć na klip kręcony w Republice Środkowoafrykańskiej i całą akcję charytatywną. Czy ty pisząc ten debiut miałeś w głowie, że chcesz zrobić coś więcej niż tylko dobry album? Że chcesz dać coś więcej swoim fanom, światu, czy wszystko to bardziej pomysły, które wpadły wam podczas pracy nad promocją tej płyty?

To co powiedziałeś jest w ogóle mega w punkt stary. Robiąc swoje rzeczy bardzo chciałbym żeby zostawiały jakiś ślad po sobie. Marzy mi się zapisanie na kartach historii muzyki polskiej, chciałbym zobaczyć kiedyś swój utwór na playliście z najważniejszymi utworami w historii polskiej muzyki. Dla mnie to byłoby największym wyróżnieniem i myślę, że po to to robię. Gdy odchodzimy nie zostaje po nas wiele. A tworząc, możesz zapisać się w pamięci ludzi na długie lata. I ja o tym marzę stary. I dlatego w tych singlach zawsze o coś chodziło. Nie mówię o “joint i sport”, bo to jest freestyle o jaraniu i podnoszeniu sztangi, to takie miało być. Ale “taki mały ja” czy “wszystkie noce są samotne” czy nawet “intro do płyty mojego życia”, to wszystko jest o czymś i coś się za tym ciągnęło. Wybudowaliśmy studio w Afryce. Przy “wszystkie noce są samotne” chciałem zwrócić uwagę, może nawet nie na problem depresji, ale na jakiś nowy rodzaj męskości, który mówi otwarcie o tym, że po prostu możesz się źle czuć. I ta płyta taka jest. Te utwory, nie mówię że wszystkie, bo to też nie jest tak, że każdy mój utwór to jest jakiś wymysł filozoficzny i ma czwarte dno, ale dużo jest w tym rzeczy, które czuję, że są ważne. Są najważniejsze dla mnie. A jeśli ktoś to doceni, to tym lepiej. Wczoraj miałem fajną rozmowę z panem Szubrychtem dla Gazety Wyborczej i to jest pięćdziesięcioletni, dojrzały facet. W momencie, w którym on mi powiedział, że on zauważył, już nawet przez ten klip z Bambi, w którym facet siedzi z dzieckiem, kobieta w więzieniu, czy właśnie przy “wszystkie noce są samotne”, że to jest nowe spojrzenie na męskość, to to jest dla mnie ogromny komplement stary. Takie słowa, od człowieka, który jest dojrzały, to jest coś dzięki czemu ja się spełniam.

To też wymaga sporej odwagi, by po tylu latach, wydając single do debiutanckiej płyty, która nie oszukujmy się mogła pójść różnie, położyć nacisk na przesłanie, żeby odłożyć gdzieś na bok hitowość. Choć oczywiście, jak się okazało, hitowość też w tych singlach jest.

To prawda. Jak zrobiłem “wszystkie noce są samotne” to grono, z którym dzielę się kolejnymi kawałkami mówiło, że to jest ciężki utwór, że raczej by tego nie singlowali. Ale ja stwierdziłem, że musimy to zrobić, postawiłem na to, czułem, że tak ma być i okazało się, że ludzie mogą się z tym utożsamić. Feedback jaki dostałem przy tym utworze, to w ogóle coś z czym ciężko sobie poradzić. Czytasz trudne, osobiste wiadomości od ludzi, a nie jesteś studnią bez dna i jednak jak jesteś emocjonalnym gościem i empatycznym, dostając takie wiadomości… to jest odpowiedzialność, to jest ciężar. I pomimo tego, że ten singiel niesie ze sobą taki ładunek emocjonalny, to okazał się mocnym numerem brzmieniowo. Ludzie się tym zajarali, to leci w radiostacjach, w telewizji i robi jakieś pojebane wyświetlenia. I to też mi pokazało, że trzeba sobie ufać, robić to co się czuje i niczego nie oczekiwać. To jest dla mnie główna refleksja przy tej płycie.

Przechodząc do nieco lżejszych tematów. Skąd właściwie pomysł na bazar, czy ty masz jakąś osobistą historię z takimi miejscami?

Pomysł na bazar wziął się stąd, że cała płyta jest utrzymana w estetyce wschodniego bloku, lata 90. To coś w czym ja się bardzo dobrze czuję i pomyślałem sobie, że sprzedawanie płyt z bagażnika fury albo z maski, to jest dla mnie polski swag. Pracując nad tą płytą, nad jej warstwą wizualną, bardzo nie chciałem inspirować się zachodem, bo robią to wszyscy mam wrażenie. Chciałem pokazać, że my w Polsce mamy fajne, cool rzeczy. I kurwa stary. Moim zdaniem ja wyglądam zajebiście, bazar wygląda zajebiście, a to wszystko jest nasze. I to jest super.

Na koniec pytanie, którego jako gamer nie mógłbym nie zadać. Elden Ring czy Baldur’s Gate 3?

Zdecydowanie Baldur’s Gate 3.

Przeczytaj też:

• A$AP Rocky niewinny. Czy to czas na “Don’t Be Dumb”?
• Kuban i jego “FUGAZI”. Jak brzmi nowy album jednego z najpopularniejszych polskich raperów?
• Bazar z prawdziwego zdarzenia – Kuqe 2115 i release party inne, niż wszystkie