Poznaliśmy kolejną pulę, tym razem nieco mniejszych artystów, którzy wystąpią na Tent, Alter i Flow Stage. To właśnie tam można się pozytywnie zaskoczyć.

Zza kulis Teatru Ateneum: Bartłomiej Nowosielski o roli aktora w współczesnym świecie
W świecie, w którym coraz trudniej o szczerość, a sceniczne emocje często ustępują miejsca efektownym pozom, Bartłomiej Nowosielski przypomina, że aktorstwo to przede wszystkim uważność, dyscyplina i prawda. Od ponad osiemnastu lat związany z warszawskim Teatrem Ateneum, jest jednym z tych aktorów, którzy nie potrzebują nadmiaru słów, by poruszyć widza. Zobacz wywiad z artystą!
21.05.2025
Jacek Stasiak
Artykuł może zawierać autopromocję eBilet.pl
Bartłomiej Nowosielski ukończył Wydział Aktorski łódzkiej PWSFTviT w 2008 roku. Jeszcze w tym samym roku dołączył do zespołu Teatru Ateneum im. Stefana Jaracza. Od tego czasu nieprzerwanie buduje swoją pozycję, wcielając się w role zróżnicowane – od klasyki literatury dramatycznej po lekkie komedie i formy muzyczne
To aktor o szczególnej wrażliwości scenicznej. Często określany przez reżyserów jako “człowiek teatru”, który rozumie rytm spektaklu, zna wagę ciszy i wie, kiedy zejść na drugi plan, by wzmocnić całość. Nowosielski nie gra – on istnieje na scenie. To obecność pozbawiona maniery, a jednocześnie wyrazista. Jego największą siłą wydaje się być skromność i precyzja.
Wśród najnowszych ról Nowosielskiego znajdziemy m.in. Majora Metcalfa w “Pułapce na myszy” Agathy Christie – postaci podejrzanej, pełnej niedopowiedzeń, osadzonej w klasycznym kryminale. W spektaklu “Napis” Géralda Sibleyrasa z wyczuciem oddaje absurdy codziennych relacji międzyludzkich, tworząc rolę balansującą między groteską a subtelnym dramatem.
W “Parze nasyconej” – kameralnym, osobistym wieczorze muzyczno-literackim Mariana Opani – buduje klimat spektaklu jako aktor-współtwórca. Z kolei w “Alicji w Krainie Snów” wciela się w Białego Królika, figurę symboliczną i zarazem wymagającą fizycznie i wyobrażeniowo.
Nowosielski ma na koncie również role w spektaklach takich jak: “Trans-Atlantyk”, “Don Juan”, “Ława przysięgłych”, “Cesarz” czy muzyczna “Misja: Młynarski”. Każda z tych postaci była dla niego okazją do zaprezentowania nie tylko warsztatu, ale i głębokiego rozumienia tekstu oraz relacji z widzem.
Przeczytaj też:
Poprzedni artykuł
Następny artykuł